میترا رفیع، بازیگر سریال «بی همگان» در برنامه «سینماچی» رادیو جوان درباره نقش‌آفرینی در این سریال و بازخوردهای مردم گفت: لطف مردم بیش از انتظار من بوده و خداروشكر كه داستان و شخصیت الناز مورد توجه‌شان بوده است. در این فضای ملتهب اجتماعی و نبود فضای مجازی كه همیشه در دسترس بود، انتظارم به بازخوردها خیلی پایین بود ولی خیلی بازخوردهای خوب و فراوانی داشتم.

رفیع در پاسخ به این سوال كه به دلیل شرایط اخیر جامعه این امكان وجود داشت كه «بی همگان» دیده نشود یا بازخوردهای منفی دریافت كند، افزود: وقتی شرایط جامعه هر كشوری به هر دلیلی ملتهب باشد و در این التهاب جوانان دخیل باشند، چون مخاطب اصلی رسانه خیل جوانان است، هر تولیدی تیغ دو لبه خواهد شد. فرقی نمی‌كند برنامه‌سازی، درام و .‌.. باشد.

بازیگر سریال «بی همگان» افزود: گاهی ساخت سریال می‌تواند خیلی مثبت و نجات‌دهنده باشد و فرصت و مجالی برای فراغت از التهاب جامعه فراهم كند. یا می‌تواند منجر به بازخورد‌های خیلی منفی شود.

وی توضیح داد: شخصیت الناز باتوجه به مختصات داستان و ظرافت‌ها و لطافت‌هایی كه به همراه داشت، مورد توجه مردم بود و شرافتمندانه و با محبت ما را نقد كردند. حالا نقد فقط به معنای یادآوری نكات منفی نیست. نقد یادآوری نكات منفی و مثبت است كه نكات منفی رفع می‌شود و مثبت‌ها بعد از شنیدن نقد دوستانه و سالم اصلاح می‌شود.

این بازیگر در پاسخ به این سوال كه آیا لیسانس و فوق لیسانس بازیگری شما می‌تواند به بازیگر شدن یك فرد كمك واقعی و مملوس می‌كند، تصریح كرد: شما هر دو نكته‌ای كه پرسیدید، دو پایه لازمه حضور در فضای حرفه‌ای بازیگری است. شاید همكارانم كه خیلی هم موفق هستند بگویند كه نه، این‌ها تنها راه ورود به سینما و تلویزیون نیست. ولی چیزی من تجربه‌اش كردم و به آن قائل هستم این است كه تركیب دانش و هنر است. یعنی غریزه، مهارت‌های ذهنی و جسمی همراه با دانش و تكنیك منجر به موفقیت در این زمینه می‌شود.

رفیع با بیان اینكه من نمی‌توانم هیچ یك از این دو عامل را حذف كنم، توضیح داد: چه بسا می‌توانم بگویم كه اگر یك انسان با غریزه، طبع و هنر فوق‌العاده عجیب و غریب وارد بازیگری شود، اگر تحصیلات تخصصی پشتیبان آن فرد باشد، حتماً متفاوت و عمیق خواهد بود و به نظر من قابل احترام‌تر خواهد بود.

وی درباره نقش‌آفرینی در سریال «گیل دخت» این را هم گفت: دو قسمت «گیل دخت» در آخرین قسمت‌های «بی همگان» پخش شد و همپوشانی كوچكی بین این دو سریال اتفاق افتاد. در ادامه سریال 60 قسمتی «گیل دخت» كه عاشقانه‌ای در دل تاریخ است، روی آنتن رفت. این سریال متعلق به دوران قاجار است و در جغرافیای شمالی ایران فیلمبرداری شده است. البته آنچنان زبان گیلكی در سریال استفاده نشده و هدف بررسی دوران قاجار و عشقی است كه در آن دوران اتفاق می‌افتد. این سریال هر پنج‌شنبه و جمعه ساعت 22:15 دقیقه همزمان از شبكه یك، آی‌فیلم و تماشا پخش می‌شود.

بازیگر سریال «گیل دخت» در پاسخ به این سوال كه نقش شما در این سریال پر‌رنگ‌تر از «بی همگان» است، گفت: بله، چون نمودار پیرنگ سریال «گیل دخت» نمودار كلاسیك و قهرمانه‌محور است و مخاطب همواره با گلنار، نقش دختر خان‌زاده در تنهایی‌ها، نبردها و دودلی‌هایش همراه است و دوربین با اوست. اگر دقت كرده باشید، یك‌سری صداهای ذهنی از گلنار شنیده می‌شود. یعنی نریشن ما صدای قلب یا ذهن گلنار است. البته این‌ كار من را سخت‌تر می‌كرد و چالش بزرگی بود. بنابراین گلنار قهرمان داستان قاجاری است.

رفیع درباره مقایسه بین سریال‌های «بی همگان» و «گیل دخت» این را هم گفت: «بی همگان» متعلق به زمان امروزی است و زمان زیستش با ما یكی است. ولی «گیل دخت» تاریخی است. بنابراین با دو ژانر مختلف، دو قصه‌گویی متفاوت و دو پرداخت مختلف رو‌به رو هستیم كه هر دوی آن‌ها طالب دو شیوه بازیگری مختلف هستند.