دست به خیر بودن و گره باز كردن از كار دیگران از كارهای پسندیده است كه هر كس در توانش باشد، سعی می‌كند قدمی بردارد.
آقای نوكاریزی، یكی از خیرین در گفت‌وگو با گزارشگر برنامه خط‌آزاد، در پاسخ به اینكه از چه زمانی كار خیر را شروع كردند، گفت: «از زمانی كه یك‌مقدار تبلیغات در ایران بیشتر شد و دیدیم، یكسری از همسایگان، دانش‌آموزان، زندانیان و ... احتیاج به كمك دارند، كارمان شروع كردیم.
فكر می‌كنم زمانی كه اسم «خیّرین» می‌آید، یكسری فكر می‌كنند باید یك پول هنگفتی وجود داشته باشد تا خیّر بتواند خیرات كند. اما چنین چیزی نیست.
آدم اگر بخواهد می‌تواند با اندك چیزی به یكی موسسه خیریه كمك كند تا در راه خیر هزینه شود. یكسری موسسات خیریه هستند كه كارهای مختلفی انجام می‌دهند، مثل ساختمان سازی و ...»
آقای نوكاریزی درباره ترغیب شدن به كار خیر، گفت: «هر كسی یك اعتقاداتی در زندگی خودش دارد. ما هم اعتقاداتی داریم و تبلیغات و كمك‌هایی كه از گذشتگان خودمان دیده‌ایم، ملكه ذهن ما شد و به این فكر افتادیم كه برای آینده یا آخرتمان كاری كرده باشیم و به دیگران كمك كنیم.»
وی درباره حس كار خیر و حس بخشش، گفت: «حس خیلی خوبی دارد كه بالاخره توانستیم به یك هموطن و یك نیازمند كمك كنیم تا یكی از مشكلاتش برطرف شود.
شاید نتوانیم همه مشكلات جامعه را حل كنیم، اما اگر با هر چه در توان داریم كمك كنیم فكر می‌كنم كه هیچ نیازمندی در جامعه‌مان نماند.»
وی در پایان گفت: «از تمام كسانی كه می‌توانند به هر نحوی كمك كنند، تقاضا دارم در حد توان‌شان به موسسات خیریه بیایند تا در آینده بتوانیم به یك جامعه آرمانی دست پیدا كنیم.»
