به‌گزارش گروه چندرسانه‌ای رادیو جوان؛ رئیس سازمان پزشكی قانونی گفت: 90 درصد مدعیان همسر آزاری را زنان و 10 درصد باقیمانده را مردان تشكیل می‌دهند.


در كشور شاهد افزایش پنج و هشت دهم درصدی مراجعات نزاع همسر آزاری در سال 96 د ر مقایسه با سال 95 بودیم. تا سال 95 فقط 5 درصد از مدعیان همسر آزاری را مردان تشكیل می‌داد، اما در حال حاضر مدعیان مرد به رقم 7 درصد افزایش یافته‌است.

مراجعان همسر آزاری

احمد شجاعی، در تازه‌ترین اظهار نظر خود اعلام كرد: آمار مراجعان همسر آزاری در سال پیش 81 هزار و 729 نفر بوده‌است كه سهم زنان از این نزاع‌ها، 77 هزار و 59 و سهم مردان 4 هزار و 670 نفر بوده كه قربانی خشونت و آزارهای روحی و روانی از سوی همسرانشان شدند. همچنین، آمارهای پزشكی قانونی نشان می‌دهد در سال 95، حدود 3 هزار مرد به این سازمان برای اعلام خشونت توسط همسران خود مراجعه كرده بودند كه حالا این تعداد به حدود 5 هزار نفر رسیده‌است. به طوری كه، تا سال 95 فقط 5 درصد از مدعیان همسرآزاری را مردان تشكیل می‌دادند، اما در حال حاضر مدعیان مرد به رقم 7 درصد افزایش یافته‌است.

بر این اساس، كارشناسان، ضمن هشدار به افزایش روند مرد آزاری در سال‌های اخیر از پرخاشگری و خشونت زنان به مردان خبر می‌دهند و بر این باورند، تعداد مردانی كه قربانی خشونت همسران خود قرار می‌گیرند بیشتر از آمارهای اعلام شده‌است. چون تعداد بسیاری از مردان از ترس قضاوت و مورد مضحكه قرارگرفتن اطرافیان حاضر نیستند شكایات خود را به پزشكی قانونی اعلام كنند.

دكتر «كوروش محمدی»، «رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران»، با اشاره به اینكه آمارهای اخیر نشان می‌دهد روند واكنش‌های خشن در برابر مردان از سوی برخی زنان روندی افزایشی دارد، می‌گوید: به نظر می‌رسد، اتخاذ چنین روندی از سوی زنان، به نوعی مقابله با فشارهای روانی است كه از سوی مردان دریافت می‌كنند. به همین دلیل باید رفتار مردان باهمسران خود را در چارچوب مطالعات علمی بررسی كنیم تا علت‌های بروز خشونت زنان به طور دقیق معلوم شود.

وی می افزاید: اگرچه در سال‌های اخیر شاهد تلاش‌های زیادی برای ایجاد تصویری واقعی از شرایط و جایگاه والای زنان توانمند جامعه بوده ایم، اما بخشی از زنان همچنان از دسترسی به شرایط ایدئال یا حداقلی متناسب با حقوق برابر خود در حوزه‌ی شهروندی محرومند و ممكن است تحت فشارهای وارد شده واكنش‌هایی از قبیل خشونت علیه خود یا دیگران نشان دهند. به همین دلیل، ضروری است قبل از هر قضاوتی به طور دقیق و علمی بررسی كنیم كه چه عواملی باعث تحریك زنان به سمت خشونت و آزار و اذیت همسرانشان شده‌است.

محمدی ادامه می دهد: زنان در جامعه‌ی ما از كودكی تا بلوغ، تحت تاثیر فشارها و ناعدالتی‌های تربیتی و آزارهای فراوانی‌اند و چون فرصت بروز و احقاق حقوق خود را حتی در فضای خانواده پیدا نمی‌كنند گاهی دچار بن بست‌های روانی و برخی نیز دچار آسیب‌های اجتماعی می شوند. این فشار، بر زنان گاهی آنچنان سنگین و تحمل نشدنی است كه باعث می‌شود حتی نسبت به خودشان هم دچار رفتار خشونت آمیز شوند. مثال بارز این موضوع، ماجرای خودزنی دختران و تبعیت از طرح غیرواقعی نهنگ آبی در برخی مدارس كشور است.

مشاور رئیس سازمان بهزیستی كشور با اشاره به اینكه این قشر از زنان، زمانی كه تحت این هجمه‌ی سنگین فشارها، خشونت‌های پنهان و آشكار و محدودیت‌های اجتماعی به این مرحله می‌رسند، بعضا دچار هیجان‌های منفی می‌شوند، ادامه می‌دهد: به همین دلیل، زنان در مقابل هجمه‌ای از محرومیت‌های القایی از سوی مردان و به ویژه درفضای خانواده قرار می‌گیرند و این شرایط باعث محروم شدن زنان از حقوق طبیعی شان می‌شود.


انتهای پیام/