در سال «حمایت از كالای ایرانی» انتظار میرود هر سه قوه، رویههای جدیدی را برای تحقق این هدف در پیش گیرند زیرا اگر شیوههای حمایتی گذشته جوابگوی نیازهای اقتصادی جامعه بود، دیگر ضرورتی برای تاكید بر آن در شعار امسال وجود نداشت.
بهگزارش گروه چندرسانهای رادیو جوان؛ در سال «حمایت از كالای ایرانی» انتظار میرود هر سه قوه، رویههای جدیدی را برای تحقق این هدف در پیش گیرند زیرا اگر شیوههای حمایتی گذشته جوابگوی نیازهای اقتصادی جامعه بود، دیگر ضرورتی برای تاكید بر آن در شعار امسال وجود نداشت. اما چه سیاستهای حمایتیای باید در پیش گرفته شود؟ پاسخ قدری پیچیده است. برای اثرگذاری سیاستها، حمایت باید معطوف به كالایی باشد كه تولید نمیشود.
كالای ایرانی بهطور ذاتی هیچ برتری نسبت به مشابه خارجی ندارد. اما از آنجا كه حمایت از كالای ایرانی موجب دستیابی به اهدافی عالیتر میشود، مورد تایید همه آحاد جامعه است. همانطور كه در بیانات رهبر انقلاب در پیام نوروزی تاكید شد: تولید، محور حل مشكلات اقتصادی است و برای تقویت تولید و اشتغال، باید از كالای ایرانی حمایت كرد. بنابراین برنامههای حمایت از كالای ایرانی باید به گونهای طراحی شوند كه هدف اصلی یعنی رونق تولید و خلق مشاغل جدید محقق شود. واضح است حمایتی كه تنها از تولیدات و مشاغل موجود حفاظت كند، هدف نهایی را برآورده نمیكند. از این رو، پیشنهاد میشود هر سه قوه، حمایت خود را به گونهای اعمال كنند كه منجر به تولید محصولات و مشاغل جدید شود. اما چگونه؟
بهتر است برای روشن شدن موضوع با یك مثال شروع كنیم. در سال 1395، تعداد مسافران جابهجا شده در مسیر پروازی تهران به شیراز 3 برابر مسیر تهران به كرمان بوده است؛ در حالی كه قیمت بلیت در مسیر كرمان فاصلهای 50 درصدی با مسیر شیراز دارد. تنها عاملی كه میتواند این تفاوتهای معنادار را توضیح دهد وجود رقابت است. عمده پروازهای مسیر كرمان توسط یك شركت هواپیمایی انجام میشود؛ در حالی كه تنوع شركتهای هواپیمایی در مسیر شیراز بسیار بیشتر است. وجود رقابت در مسیر پروازی شیراز تضمین میكند كه شركتهای هواپیمایی از طریق كاهش قیمت، مسافران بیشتری را جذب كنند و اینگونه است كه تولید افزایش مییابد. از طرف دیگر، فقدان رقابت در مسیر كرمان باعث میشود سطح تولید كاهش یابد. هزینه فقدان رقابت تنها به كم شدن خدمات پروازی محدود نمیشود، بلكه تولید و اشتغال در دیگر بخشهای استان كرمان به خصوص در بخش گردشگری از این شرایط لطمه میبینند. در این مورد، فقدان رقابت باعث كاهش تولید و اشتغال شده است، پس حمایت باید معطوف به ایجاد شرایط برای تولید محصولات و خلق مشاغل از دست رفته باشد.
حمایت از كالای ایرانی باید معطوف به مواردی باشد كه از طریق ایجاد انگیزه منجر به رشد اقتصادی و كاهش بیكاری شود. همه كشورها برای جلوگیری از پدیدهای مانند مثال بالا، قوانین ضدانحصار طراحی و اجرا میكنند؛ بنابراین گام مهم در حمایت از تولید كالای ایرانی میتواند طراحی قانون ضدانحصار توسط دولت، تصویب آن ازسوی مجلس شورای اسلامی و اجرای عادلانه آن توسط قوهقضائیه باشد. در این صورت هیچ انحصارگری نمیتواند با محدود كردن تولید فرصتهای سودآوری را برای خود ایجاد كند.
رفتار انحصارطلبانه پدیدهای پویا است كه صورت آن در گذر زمان تغییر میكند. انحصار میتواند منشأ قانونی داشته باشد یا بهدلیل اعمال تعرفههای بالا و حتی رفتار غیررقابتی ایجاد شود؛ بنابراین تنها ایجاد یك ساختار ضدانحصار است كه میتواند در همه دورهها از رقابت و تولید حمایت كند. طراحان سیاستهای حمایتی باید نسبت به اقدامات خود هوشیار باشند؛ چراكه خطر گمراهی ناشی از ادامه سیاستهای اشتباه گذشته در كمین است. سیاستهایی كه از طریق اعمال تعرفههای سنگین، دادن مجوزهای خاص، اعطای تسهیلات ارزان قیمت و... نه تنها به تولید كمكی نمیكند، بلكه فضا را برای فعالیتهای جدید اقتصادی نیز محدود میسازد. پیام نوروزی رهبر انقلاب اسلامی: «اگر تولید ملی را همه دنبالگیری كنند، بسیاری از مشكلات اقتصادی، مشكلات معیشتیِ مردم (هم مساله اشتغال، هم مساله سرمایهگذاری و...) حل خواهد شد؛ یعنی محور، تولید ملی است. من این را محور قرار دادم برای شعار امسال: حمایت از كالای ایرانی».
"منهای نفت" بررسی می كند.
انتهای پیام/