مطابق اعلام سازمان مدیریت صنعتی، میزان فروش صد شركت اول سال 96 براساس اطلاعات مالی سال گذشته، 549 هزار میلیارد تومان بوده كه در مقایسه با كل فروش همین صد شركت در سال قبل، 17/7 درصد رشد فروش را نشان می‌دهد. 10 شركت ابتدای فهرست، فروشی معادل 18 برابر فروش 10 شركت انتهای فهرست دارند. 15 شركت بالای فهرست نیز 49/9 درصد جمع فروش صد شركت را شكل می‌دهد كه نشان‌دهنده‌ی درجه‌ی تمركز در وضعیت شركت‌های بزرگ ایران است. در این رتبه‌بندی، شركت‌ها علاوه‌بر شاخص «میزان فروش»، براساس 32 شاخص دیگر مقایسه می‌شوند.

معرفی 500 غول اقتصاد ایران: «دنیای اقتصاد»

500 شركت برتر و بزرگ ایران كه از آنها به‌عنوان موفق‌ترین بنگاه‌های تجاری و صنعتی یاد می‌شود، روز گذشته با حضور وزیر صنعت، معدن و تجارت و معاونان وی معرفی شدند. مطابق اعلام سازمان مدیریت صنعتی در بیستمین سال رتبه‌بندی شركت‌ها (IMI-100)، حجم فروش صد شركت اول سال 96 بر اساس اطلاعات مالی سال گذشته، 549هزار میلیارد تومان بوده كه در مقایسه با كل فروش همین صد شركت در سال قبل، 7/ 17 درصد رشد فروش را نشان می‌دهد.

10شركت ابتدای فهرست، فروشی معادل 18 برابر فروش 10 شركت انتهای فهرست دارند. 15 شركت بالای فهرست نیز 9/ 49 درصد جمع فروش صد شركت را شكل می‌دهد كه نشان‌دهنده‌ی درجه تمركز در وضعیت شركت‌های بزرگ ایران است. با توجه به رتبه‌بندی امسال، 10 شركت اول رتبه‌بندی به ترتیب بانك ملت (هلدینگ)، شركت صنایع پتروشیمی خلیج فارس (هلدینگ)، شركت ایران خودرو (هلدینگ)، بانك پارسیان (هلدینگ)، شركت پالایش نفت اصفهان، بانك تجارت، شركت سایپا (هلدینگ)، شركت گروه گسترش نفت و گاز پارسیان (هلدینگ)، بانك رفاه كارگران (هلدینگ) و بانك آینده (هلدینگ) هستند.

متولیان رتبه‌بندی شركت‌ها این موضوع را نیز یادآوری می‌كنند كه در اقتصاد ایران، مانند بسیاری از اقتصادهای در حال توسعه، قیمت‌ها منعكس‌كننده‌ی تمامی واقعیات اقتصادی نیستند. وجود یارانه‌های مختلف، دخالت‌های دولت در كنترل قیمت‌ها و مواردی از این قبیل، موجب انحراف قیمت‌ها می‌شود و لذا قیمت‌ها قادر نیستند وضعیت واقعی رشد یك شركت را نشان دهند. مثلا رشد فروش یك شركت در یك اقتصاد سالم نشان‌دهنده‌ی افزایش قیمت محصول فروش‌رفته و مقدار عددی محصولات فروخته‌شده است. و چون افزایش قیمت اساسا ناشی از افزایش كیفیت محصولات تولیدی است، در این صورت افزایش فروش، نشان‌دهنده‌ی رشد واقعی و سالم این شركت‌هاست. در حالی كه در اقتصاد ایران بخشی از تغییر قیمت‌ها یا ناشی از وجود بازارهای انحصاری یا ناشی از دخالت‌های دولت در تعیین قیمت محصولات شركت‌های تولیدی است؛ بنابراین باید در مقایسه فروش شركت‌ها و رتبه‌بندی آنها از نظر فروش این مقوله را در نظر داشت. مشكل انحرافات قیمتی نه‌تنها مشكل فهرست رتبه‌بندی IMI-100 است، بلكه در هر نوع آمار اقتصادی خود را نشان می‌دهد. حساب‌های ملی، سبد مصرف خانوار، بودجه‌ی دولت و آمارهای مشابه همه انحرافات قیمتی را در خود دارند و تمامی واقعیت‌های اقتصادی را منعكس نمی‌كنند. در این میان، طبیعی است كه با كاهش دخالت‌های دولت و آزاد شدن تجارت، قیمت‌ها به سمت شفافیت و سلامت بیشتری حركت خواهند كرد. با توجه به عمومیت فهرست شركت‌های برتر ایران و وجود انواع شركت‌های تولیدی، خدماتی، بیمه‌ای، سرمایه‌گذاری و بانك‌های شركت‌كننده در این رتبه‌بندی، برای همگن كردن رقم فروش این شركت‌ها، مجموع درآمدهای عملیاتی شركت لحاظ شده است. در مورد بانك‌ها از مجموع درآمدهای مشاع و غیرمشاع آنها استفاده می‌شود و مجموع درآمدهای بیمه‌ای و درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری‌ها نیز درمورد شركت‌های بیمه‌ای لحاظ می‌شود. پس از گزینش و رتبه‌بندی شركت‌ها بر اساس شاخص «میزان فروش»، این شركت‌ها بر اساس میزان فروش به دسته‌های صدتایی تقسیم می‌شوند و شركت‌های هر دسته بر اساس 32 شاخص دیگر مقایسه و رتبه‌بندی می‌شوند. به این نحو، شركت‌هایی با هم مقایسه می‌شوند كه از نظر اندازه تا حدودی به هم نزدیك هستند. دسته‌بندی شاخص‌ها شامل «شاخص‌های اندازه و رشد شركت»، «شاخص‌های سودآوری و عملكرد»، «شاخص‌های بهره‌وری»، «شاخص‌های صادرات»، «شاخص‌های نقدینگی»، «شاخص‌های بدهی» و «شاخص‌های بازار» است.