به گفته‌ی فعالان، احتیاط بازارساز در قیمت‌گذاری ارز، مداخله‌ای عاملی بود كه تقاضای كاذب را بالا برد. در آخرین روز هفته‌ی گذشته، قیمت دلار مداخله‌ای در محدوده 4 هزار و 550 تومان قرار داشت. به این ترتیب، در كمترین حالت، قیمت دلار صرافی‌های منتخب 70 تومان با نرخ معامله‌گران پاساژ افشار فاصله داشت؛ عاملی كه موجب می‌شد بازیگران بیشتری برای كسب سود از فاصله‌ی قیمتی ایجاد شده وارد بازار شوند.

در آخرین روز هفته‌ی گذشته، دلار دومین افزایش متوالی را ثبت كرد تا در نزدیكی سطح 4 هزار و 650 تومان به كار خود پایان دهد. روز پنج‌شنبه، شاخص بازار ارز 20 تومان افزایش را به ثبت رساند و به قیمت 4هزار و 640 تومان رسید. به گفته‌ی فعالان، عوامل مختلفی مانند رشد نرخ حواله درهم، تحركات معامله‌گران غیررسمی و بالا رفتن ارزش دلار در منطقه سلیمانیه عراق در افزایش قیمت دلار نقش داشتند. با این حال، عده‌ای از بازیگران باتجربه‌ی بازار اعتقاد داشتند محرك پنهان رشد قیمت، رانتی بود كه از افزایش قیمت دلار نصیب برخی از دریافت‌كنندگان ارز صرافی‌های منتخب می‌شد. به گفته‌ی آنها روز پنج‌شنبه قیمت دلار تا آستانه‌ی 4 هزار و 690 تومان بالا رفت، ولی نرخ صرافی‌های منتخب عرضه‌كننده ارز زیر كانال 4هزار و 600 تومان باقی ماند و در دامنه‌ای بین 4 هزار و 554 تا 4 هزار و 559 تومان قرار داشت.

با توجه به اینكه نرخ كف نقدی دلار در روز پنج‌شنبه 4 هزار و 630 تومان بود، قیمت بازار آزاد حداقل 70 تومان با قیمت صرافی‌های منتخب فاصله داشت. در این وضعیت، صرافی‌هایی كه از بازیگران بازارساز دلار تهیه می‌كردند، می‌توانستند با قیمت‌های بسیار بالاتر آن را به فروش برسانند. به گفته‌ی یكی از بازیگران باتجربه‌ی بازار، چنین اختلافی موجب می‌شد كه تقاضای كاذب زیادی به امید كسب این سود وارد بازار شود و اثرگذاری عرضه‌ی ارز كمتر شود. در واقع، تا وقتی كه عرضه و تقاضا حالت دورانی نداشته باشد، هر گونه عرضه‌ای به تنهایی قادر به تغییر روند قیمت‌ها نیست. به گفته‌ی یكی از فعالان، صرافی‌های دریافت‌كننده ارز مجازند ارز دریافتی از بازیگران بازارساز را 5 تومان بالاتر از قیمت خریداری‌شده به فروش برسانند. با این حال، شنیده‌ها و گفته‌های برخی از بازیگران ارزی نشان می‌دهد كه این متقاضیان از روش‌های خاصی برای دور زدن این قانون استفاده می‌كنند و در نتیجه می‌توانند ارز خریداری‌شده را با قیمت‌های بالاتر در بازار آزاد به فروش برسانند. از سوی دیگر، به گفته‌ی برخی فعالان، بازارساز در زمینه‌ی قیمت‌گذاری دلار محدودیت‌هایی داشت.

مثلا اگر بازارساز با نرخ‌های بالای 4 هزار و 600 تومان اقدام به عرضه ارز می‌كرد، معامله‌گران غیررسمی با جوسازی پیرامون این قیمت‌گذاری، دلار را بالاتر می‌بردند و ممكن بود این ارز از مرز 4 هزار و 700 تومان عبور كند. در چنین وضعیتی، كارشناسان پیشنهاد می‌دهند بازارساز بهتر است تعیین‌كننده‌ی سقف قیمت باشد و كف را از بازار استخراج كند. درواقع بازارساز باید راه نوسان‌گیری معامله‌گران غیررسمی با استفاده از حساسیت نسبت به سقف قیمت‌ها را ببندد. به نظر می‌رسد بازارساز در كنار عرضه‌ی ارز باید از ابزارهای نظارتی و مدیریت انتظارات نیز بهره ببرد تا زمینه‌های قدرت‌نمایی سودجویان را كمرنگ‌تر كند. با این حال، عده‌ی دیگری در بازار علل دیگری را برای رشد قیمت بیان می‌كردند. در نگاه برخی معامله‌گران سنتی كه اعتقاد دارند پشت پرده‌ی هر افزایشی باید به دنبال نقش سیاست‌گذار بود، بار دیگر دلیل اصلی رشد قیمت به خواست بازارساز نسبت داده شد. از نظر آنها، بازارساز قصد داشت به قیمت دلار كمی آزادی حركت بدهد تا از طریق آن قیمت سكه رشد كند و زمینه را برای جذابیت پیش‌فروش این فلز گرانبها فراهم آورد. این دیدگاه اگر چه در میان برخی معامله‌گران بازار برجسته بود، ولی نه تنها دلیل خاصی برای تایید آن وجود داشت، بلكه روند قیمت سكه چیزی خلاف آن را گواهی می‌داد.

روز پنج‌شنبه، سكه تمام بهار آزادی در نیمه‌ی ابتدایی روز در كانال یك میلیون و 500 هزار تومان نوسان كرد ولی از حدود ساعت یك بعدازظهر در جاده‌ی كاهشی قرار گرفت كه قیمت آن را تا نقطه یك میلیون و 490 هزار تومان پایین برد و در نهایت نیز این فلز گرانبها با قیمت یك میلیون و 494 هزار تومان به كار خود پایان داد. در واقع روند افزایشی قیمت دلار نتوانست اثر متناسبی در قیمت سكه طلا بگذارد. برخی اعتقاد داشتند بازار در آستانه‌ی پیش‌فروش سكه ترجیح می‌دهد در معاملات با احتیاط بیشتری رفتار كند. بر اساس آخرین خبرها، پیش‌فروش سكه‌ی بهار آزادی كه قرار بود از 15 بهمن‌ماه در شعب منتخب بانك ملی ایران در سراسر كشور انجام گیرد، از 17 بهمن ماه در شعب منتخب آغاز خواهد شد. این در وضعیتی است كه سكه در هفته‌ی گذشته بیش از 5/ 1 درصد از ارزش خود را از دست داد و 2 هفته پیش 6/ 0 درصد افزایش قیمت را به ثبت رساند.