دیابت بارداری، تقریباً در 4 درصد از بارداری‌ها بروز می‌كند. علت دقیق دیابت باردای مشخص نیست، ولی وجود برخی از سر نخ‌ها، در تشخیص زودرس این بیماری موثر است. با توجه به عوارضی كه دیابت برای جنین و مادر باردار می‌تواند داشته باشد، پیشگیری و كنترل دیابت در طی دوران بارداری ضروری است.
دیابت بارداری، حالت عدم تحمل گلوكز است و با وجود ناسازگاریش با بدن در زنان باردار بدون سابقه دیابت ظاهر می شود. بعد از دو بار آزمایش در صورتی كه میزان گلوكز موجود در خون سیاهرگی فرد ناشتا بالاتر از 126 میلی گرم در دسی لیتر باشد، فرد مبتلا به دیابت است. اما این مورد، نوعی ساده از عدم تحمل گلوكز است كه می بایست تحت مراقبت قرار گیرد. این مسئله ای رایج در دیابت است كه (تقریباً در 5٪ بارداریها) منجر به بروز مشكلات كاملاً جدی برای مادر و جنین می شود. این بیماری معمولاً بین هفته های 24 و 28 بارداری ظاهر می شود و همزمان با آن هورمون لاكتوژن جفتی توسط جفت ترشح شده كه باعث ایجاد كاهش حساسیت به انسولین در مادر می شود.تقریباً در اكثر زنان به دلیل تغییرات هورمونی ای كه در طی بارداری ایجاد می‌گردد، درجاتی از اختلال عدم تحمل گلوكز مشاهده می‌گردد. بدین معنا كه مقدار قند خون آنها افزایش می‌یابد، ولی به اندازه‌ای افزایش نمی‌یابد كه بتوان آن را بیماری دیابت در نظر گرفت.