شبكیه یك بافت عصبی حساس به نور است كه به صورت یك لایه نازك در داخل بخش خلفی كره چشم قرار گرفته است و نور را به پیام های عصبی تبدیل كرده به مغز می فرست. (گزارش این برنامه، از مطب دكتر خلیل قاسمی فلاورجانی متخصص چشم و جراح شبكیه می باشد)
پرده شبكیه بیشتر اكسیژن و مواد مصرفی خود را از یك لایه عروقی به نام مشیمیه (كوروئید) دریافت می كند كه دور تا دور شبكیه را احاطه كرده است. هر گاه ارتباط شبكیه با مشیمیه زیرین قطع شود به دلیل كمبود اكسیژن و مواد غذایی ابتدا شبكیه كاركرد خود را از دست می دهد و فرد دچار مشكل بینایی می شود، به علاوه اگر این وضعیت طول بكشد بافت های شبكیه به تدریج می میرند یا اصطلاحاً دچار نكروز می شوند كه یك وضعیت غیر قابل برگشت است. به همین دلیل جدا شدگی پرده شبكیه یك اورژانس چشم پزشكی تلقی می گردد.جدا شدگی پرده شبكیه در واقع به معنای جدا شدن لایه های عصبی حساس شبكیه از لایه رنگدانه دار شبكیه است (كه مسوول تغذیه و متابولیسم شبكیه می باشد). از آن جا كه این عارضه در صورت عدم درمان مناسب باعث كاهش شدید بینایی می شود تشخیص و درمان سریع آن اهمیت فراوانی دارد.
تنها درمان مؤثر برای جدا شدگی شبكیه، جراحی است. جدا شدگی شبكیه به هیچ وجه خود به خود و یا با مصرف دارو بهبود نمی یابد و باید جراحی هرچه سریع تر انجام شود. نوع جراحی مناسب بر اساس محل، اندازه، نوع و شدت جدا شدگی شبكیه تعیین می شود.
