در جنین مذكر، دو بیضه زیر كلیه‌ها رشد پیدا می‌كنند. پیش از تولد، بیضه‌ها معمولاً از این ناحیه به مكان اصلی خود كه داخل كیسه بیضه است تغییر مكان می‌دهند. در یك تا دو درصد نوزادان پسر نه ماهه و بیست تا سی درصد نوزادان پسر زودرس یك یا دو بیضه نمی‌توانند كاملاً پائین بیایند. به چنین حالتی نهان خائگی یا بیضهٔ پائین نیامده، گفته می‌شود. بیضهٔ پائین نیامده (نزول نكرده) می‌تواند داخل شكم یا ران باشد، ظرف چند ماه تا چند سال اول زندگی، بیضه پائین نیامده می‌‌تواند به جای اصلی خودش در كیسه بیضه‌ها برسد و در نتیجه حالت غیر طبیعی مشاهده نشود.
بیضه‌ای كه نزول نكرده است در معرض آسیب ‌دیدن، پیچ‌خوردن یا سرطانی شدن است. اگر این وضعیت تا سن چهار سالگی، اصلاح نشود، ممكن است در اثر گرمای بدن تخریب شده، تحلیل رفته و توانائی اسپرم‌سازی خود را از دست بدهد. چنین حالتی هنگامی اتفاق می‌افتد كه یكی بیضه‌‌ها یا هر دو آنها در هنگام تولد در كیسهٔ بیضه قرار نداشته باشند. با این حال، یك بیضه نزول نكرده باید از یك بیضهٔ متحرك تمیز داده شود. بیضهٔ متحرك، كاملاً به داخل كیسه بیضه نزول پیدا كرده است ولی موقتاً به داخل كشاله ران رفته است. بیضه نابجا با بالغ شدن كودك به‌جای اصلی خودش باز می‌گردد و نیاز به تصحیح ندارد.
اگر اندازه كیسه بیضه طبیعی باشد به احتمال زیاد بیضه مهاجرت كرده و اگر اندازه كیسه بیضه كوچك باشد بیضه به احتمال زیاد نزول نكرده است. بیضه پائین نیامده می‌تواند گاهی در كشاله ران لمس شود كه در چنین حالتی می‌تواند با فتق یا غدد لنفاوی متورم اشتباه شود.