كمتر كسی است كه به هنگام سرماخوردگی، گرفتگی صدا را تجربه نكرده و دچار خارش و حتی درد گلو نشده باشد، اما میان گرفتگی صدای ناشی از سرماخوردگی با بیماری لارنژیت فرق زیادی وجود دارد.

به التهاب حنجره اصطلاحا «لارنژیت» گفته می‌شود كه این التهاب عمدتا داخلی‌ترین لایه حنجره یعنی مخاط را درگیر می‌كند و با تغییر دادن خصوصیات آن، منجر به بروز علائمی می‌شود كه شایع‌ترین آنها خشونت صداست. از آنجا كه علل ایجادكننده لارنژیت متعدد هستند، علائم و نشانه‌های همراه با این بیماری هم ممكن است با توجه به علت ایجادكننده متفاوت باشند.
گرفتگی یا تغییر ماهیت صدا در اكثریت انواع لارنژیت وجود دارد.
در لارنژیت ویروسی، علائم سرماخوردگی نظیر عطسه و آبریزش بینی هم ممكن است وجود داشته باشد.
تب، گلودرد و مشكل بلع نیز از علائم بیماری لارنژیت است.
همچنین در این بیماری ممكن است غدد لنفاوی گردن متورم و دردناك شوند. باكتری‌ها و حتی بعضی از قارچ‌ها هم می‌توانند باعث ایجاد لارنژیت شوند. معمولا این نوع لارنژیت شدیدتر و خطرناك‌تر بوده و علائم وسیع‌تری دارد. یك نوع خاص از عفونت حنجره كه به طور خاص «اپی‌گلوت» را درگیر می‌كند، در كودكان كم‌سن و سال شایع‌تر است و نام این عفونت «اپی گلوتیت» نام دارد و فوق‌العاده خطرناك است و می‌تواند ظرف مدت كوتاهی با انسداد راه هوایی، منجر به عوارض مصیبت‌باری شود.

التهاب توام حنجره، نای و مجاری كوچك‌تر هوایی توسط انواع خاصی از ویروس‌ها باعث بروز بیماری كروپ یا خروسك در كودكان می‌شود كه در مبتلایان علاوه بر گرفتگی صدا، تنگی نفس و تنفس‌های صدادار هم مشاهده می‌شود.

همه علل لارنژیت عفونی (میكروب ها) نیستند و عوامل محرك بسیاری وجود دارند كه می‌توانند باعث التهاب حنجره و بروز لارنژیت شوند.