بیماریهای خود ایمنی
در حالت عادی، سیستم ایمنی قادر است تفاوت سلول‌های خارجی از سلول‌های خودش را تشخیص دهد. در بیماری خودایمنی، سیستم ایمنی قسمتی از بدن (مثل مفصل‌ها یا پوست) را به‌عنوان عنصر خارجی اشتباه می‌گیرد. در این شرایط، پروتئینی به نام اتوآنتی‌بادی را برای حمله به سلول‌های سالم پخش می‌كند.برخی از بیماری‌های خودایمنی تنها یك عضو از بدن را مورد حمله قرار می‌دهند. برای مثال دیابت نوع 1 به پانكراس آسیب می‌رساند. بیماری‌های دیگر، مثل بیماری لوپوس، تمام بدن را درگیر می‌كند.پزشكان هنوز علت این اختلال در سیستم ایمنی را نمی‌دانند. هرچند برخی از مردم بیش از سایرین مستعد ابتلا به بیماری‌های خودایمنی هستند. این بیماری، زنان را بیشتر از مردان گرفتار می‌كند. زنان در سال‌های باروری (بین 14 تا 44 سال) بیشتر مستعد ابتلا به بیماری خودایمنی هستند.

اعتیاد در افراد شب كار
اعتیاد و خواب یك رابطه دو سویه گیج كننده را به وجود می‌آورند كه هر كدام از آنها یكدیگر را تحت تاثیر قرار می‌دهند. بسیاری از افراد مشكلات خواب با مواد مخدر و الكل را كه می‌تواند به اعتیاد منجر شود، درمان می‌كنند. افرادی كه در حال حاضر معتاد به مواد مخدر و الكل هستند، ساختار و نیازهای خوابشان دستخوش تغییرات می‌شود و آنها را بیش از پیش مجبور به تكیه كردن بر اعتیادشان به منظور خوابیدن می‌كند.