بیماری بهجت یا بیماری راه ابریشم یك نوع از التهاب رگ‌ها می‌باشد كه در ایجاد مشكلات بینایی از جمله كوری، و ایجاد ضایعات پوستی در دهان، پستان، و یا تناسل نقش دارد. ضایعات پوستی به شكل آفت دردناك هستند. مشكلات ریه، روده، و یا درد ماهیچه‌ها كمیاب ولی ممكن است. درمان با استفاده از استروئیدها و یا داروهای ایمنی می‌باشد. نام این بیماری از نام خلوصی بهجت، پزشك پوست اهل تركیه گرفته شده‌است كه نخستین بار آن را توصیف كرد.

این بیماری یك بیماری خودایمنی است كه زمینه ژنتیك دارد و تمام دستگاه‌های بدن از جمله مفاصل، پوست و مخاط، چشم، قلب، شش، دستگاه گوارش، مغز و اعصاب و سیستم خونی را درگیر می‌كند. احتمال ابتلا به ان از بیماری لوپوس بیشتر است همچنین بیماری در مردان نسبت به زنان پیش آگهی بیشتر و شدیدتری دارد . این بیماری خود را بیشتر به صورت آفت دهان، آفت ناحیه تناسلی، جوش در پوست، التهاب چشم (یوئیت قدامی و خلفی)، درد مفاصل و التهاب روده نشان می‌دهد و مهمترین نشانه‌های آن آفت‌های پی در پی دهانی و ناحیه تناسلی است. حدود 20 درصد افرادی كه درگیری چشمی را پیدا می‌كنند نابینا می‌شوند.