در استخر شنا امكان انتقال و یا شیوع بیماری های چشم، گوش، دستگاه تنفسی، عفونت های جلدی، بیماری های گوارشی و بیماری های مجاری ادرار به طور مستقیم و یا غیرمستقیم در بین شناگران وجود دارد.
آموزش نكات بهداشتی همه مراجعین به استخرها جهت به كارگیری اطلاعات ارائه شده تنها ضامن پیشگیری از انتشار بیماری های كانون آبی، به ویژه استخرهای شنا است. در این زمینه قوی ترین انگیزه ای كه انسان به طور غریزی و ناخودآگاه، رفتار و عادات خود را براساس آن تنظیم می كند تأمین و حفظ سلامتی و به تبع آن توانائی، جوانی، زیبائی و شادابی خویشتن است.
باید در پیام های آموزشی افراد طوری ترغیب شوند كه احساس كنند با عمل به آنها پاداش خود را كه همان حفظ سلامتی است دریافت می كنند. بین این دو پیام زیر تفاوت بسیار محسوس است: «ورود شناگران به استخر بدون دوش گرفتن ممنوع» یا «شناگران عزیز! قبل از ورود به استخر با آب گرم و صابون بدن خود را به دقت بشوئید تا دچار عفونت چشم و گوش نشوید».
در صورت وجود تركیبات آهن معمولاً رنگ آب قهوه ای می شود در چنین مواردی افزایش كلر و سولفات آلومینیوم، به نسبت 10 تا 50 گرم در هر مترمكعب مشكل را حل خواهد نمود. در این شرایط تركیبات آهن در كف استخر ته نشین می شوند كه بایستی با جاروی مكنده آنها را حذف كرد.
برونشیت بیماری است كه میتواند حاد یا مزمن باشد؛ برونشیت حاد معمولا كمتر از 10 روز طول میكشد اما امكان دارد سرفههای فرد ادامه پیدا كند. در این حالت در واقع فرد دچار برونشیت مزمن شده و ممكن است هفتهها سرفه كند و در برخی موارد، دیگر علائم بیماری نیز بازمیگردد. معمولا مبتلایان به آسم و بیماری آمفیزم بیشتر در معرض ابتلا به برونشیت مزمن قرار دارند.