پیشرفت های زیادی در زمینه درمان اختلالات شبكیه چه در تشخیص و چه درمان در دنیا اتفاق افتاده است. هر چند بخشی از این یافته ها در حال حاضر كاربرد كلینیكی ندارد اما زیربنایی هستند برای پیشرفت هایی كه در آینده اتفاق خواهد افتاد.
روش های جدید تصویربرداری غیرتهاجمی است كه احتیاج به تزریق كنتراست یا ماده حاجب را از بین می برد و با تكنیك های تصویربرداری و آنالیز تصویر، تصاویر عروق و تغییرات آن را به خوبی نشان می دهد. در روش های سنتی یك منطقه محدودی از شبكیه را می توانستیم ببینیم و حداكثر این بود كه با صرف وقت بسیار، تصاویر مختلف و محدودی را مونتاژ می كردیم و با به هم چسباندن آن ها، یك تصویر به دست می آوردیم. اما روش های جدید محدوده ای دوبرابر محدوده قبلی در یك تصویربرداری واحد به ما نشان می دهد و كمك می كند تا بیماری هایی كه ما نمی توانستیم در اطراف به دقت مورد بررسی قرار دهیم را براحتی بررسی و درمان كنیم. در ایران بسیاری از روش ها به صورت روزانه انجام می شود و از كشورهای پیشرفته عقب نیستیم. سال گذشته نخستین درمان ژن تراپی برای بیماری های شبكیه در حال حاضر در آمریكا به تایید رسیده و در حال اجرا است. این روش هنوز در آغاز راه است اما امیدواریم در آینده نه چندان دور، برای بیماری های خیلی شایع تر شبكیه كه مادرزادی یا اكتسابی است جایگزین شود.