آكنه یا جوش یك اختلال پوستی است كه در سنین نوجوانی شروع می شود و تا آخر جوانی ادامه می یابد.
جوش بیشتر در نواحی سِبوره ( نواحی از بدن كه دارای غدد سباسه فراوان است مثل اطراف بینی، پیشانی، چانه، قسمت های فوقانی پشت و سینه و شانه ها دیده می شود.
غدد سباسه به طور طبیعی در تمام سطح پوست گسترش دارند و مسئول چرب نگه داشتن سطح پوست می باشند. همچنین به علت دارا بودن بعضی مواد دارای خاصیت ضد میكروبی و قارچی هستند. این غدد در كف دست و پا و لـب وجود ندارند و بیشترین تراكم آنها در صورت ، سر، سینه و قسمت بالای پشت است.
جوش بیشتر در صورت دیده می شود و شكل های متفاوت دارد مثل: كومدون ( جوش های ریزی كه به صورت سر سیاه و سر سفید دیده می شوند )؛ پاپول (جوش های برجسته و قرمز رنگ)؛ پاسچول (جوش های چركی ) و ندول ( تورم التهابی كه در عمق بیشتری نسبت به پاپول قرار گرفته اند) و بالاخره كیست ( فضاهای بسته ای در زیر پوست حاوی ماده نیمه جامد یا مایع ). با بسته شدن دهانه خروجی غدد چربی به علت های گوناگون جوش به وجود می آید.یكـــی از عارضــه های جــوش صـورت، باقـی ماندن لكه در آن ناحیه به علت التهاب و فــعال بودن سیسـتم دفـاعـی بدن در آنجا است. در محل جـوش هایی كه بیشـتر دستـكاری شــوند احـتمال به وجود آمـدن لكه بیشتر است. ضمناً در افراد با رنگ پوست تیره تر، لكه ناشی از جوش بیشتر است . درمان این عارضه در حقـیقـت درمــان جـوش است. یعـنــی با درمان جوش به علت كم شدن التهاب، احتمال به وجود آمدن لكه كم می شود. درمان قطـعی برای از بین بردن این نوع لكه وجود ندارد و در طـول زمان بسته به نوع پوست این لــكه ها از بین می روند.