مشخص‌ترین نشانه كه می‌تواند حاكی از تحت تأثیر قرار گرفتن چشم به واسطه آب مروارید باشد، دید ابری یا پدیدار شدن لكه‌های تیره در میدان دید است. در ابتدا، این شرایط ممكن است متناوب یا نسبتاً جزئی به نظر برسد، اما با گذشت زمان، تیرگی می‌تواند شرایط وخیم‌تری پیدا كند و انجام فعالیت‌های روزانه مانند رانندگی و حضور در محل كار را سخت‌تر از گذشته سازد.دید ابری ناشی از آب مروارید در صورت درمان نشدن، می‌تواند موجب تاری و تیرگی هرچه بیشتر دید شود. این شرایط انجام فعالیت‌هایی مانند رانندگی یا تشخیص چهره دیگران را برای بیمار دشوار می‌كند. یكی از نخستین نشانه‌های ابتلا به آب مروارید، بروز مشكل دید در شب است. آب مروارید اغلب موجب تیرگی دید می‌شود و ممكن است به شكل‌گیری سایه‌های زرد یا قهوه‌ای در بینایی نیز منجر شود.در ابتدا، این شرایط مشكل جدی طی روز ایجاد نمی‌كند، چراكه به‌طور معمول نور كافی برای جبران تیرگی دید وجود دارد. با وجود این، هنگام شب اینبه‌طور كلی، حساسیت به نور امری طبیعی است. احساس ناراحتی هنگام خروج از اتاقی تاریك و ورود به فضایی روشن یا هنگام نگاه كردن به نور چراغ قوه، شرایطی غیرمعمول نیست. اما حساسیت به نور نباید از این حد فراتر برود.حساسیت به نور در افراد مبتلا به آب مروارید یك نشانه آشنا و مشكل آفرین است. در حقیقت، مشاهده نور می‌تواند ناراحت‌كننده و حتی دردناك باشد. این شرایط هنگام شب و در زمان رانندگی به واسطه روشن بودن چراغ خودروهای عبوری مشكل آفرین است. شرایط مشكل آفرین می‌شود و خطرات جدی برای بیمار هنگام انجام فعالیت‌هایی مانند رانندگی یا كار با ماشین آلات سنگین ایجاد خواهد كرد.