تومورهای مغزی، تمامی تومورهای داخل جمجمه یا تومورهای درون كانال مركزی نخاع را دربرمی‌گیرند. این تومورها، از طریق تقسیم سلولی كنترل نشده و غیرطبیعی ایجاد می‌شوند، و به‌طور معمول یا در خود مغز (شامل: نورونها، سلول‌های گلیال (آستروسیتها، اولیگودندروسیتها، سلول‌های اپندیمال، سلولهای تولیدكننده میلین شوان)، بافت لنفاوی، عروق خونی)، یا در اعصاب جمجمه‌ای، پرده مغزی (مننژ)، جمجمه، هیپوفیز و غده صنوبری ایجاد می‌شوند. همچنین این تومورها می‌توانند حاصل گسترش بدخیمی‌هایی باشند كه در درجه نخست سایر ارگان‌ها را درگیر كرده بوده‌اند، كه در این حالت بدان تومور دارای متاستاز یا متاستاتیك گفته می‌شود.هرچند هرگونه تومور مغزی به خاطر ماهیت تهاجمی و منتشرشوندهٔ خود در فضای محدود جمجمه‌ای، به‌طور ذاتی، جدی و تهدیدكننده زندگی به‌شمار می‌رود اما تومورهای مغزی (حتی انواع بدخیم آنها) همواره كشنده و مرگبار به‌شمار نمی‌آیند. تومورهای مغزی یا تومورهای داخل جمجمه‌ای می‌توانند ماهیت سرطانی (بدخیم) یا غیر سرطانی (خوش خیم) داشته باشند؛ با این حال، تعریف نئوپلاسم بدخیم یا خوش خیم در مغز، متفاوت از تعاریفی است كه بطور معمول در دیگر انواع تومورهای سرطانی یا غیر سرطانی درگیركنندهٔ سایر نقاط بدن مورد استفاده قرار می‌گیرند.