همانطور كه هر یك از ما فقط یك شخص متمایز هستیم و كپی ای از ما وجود ندارد، كودكان اوتیسمی نیز از فردیت برخوردارند. این كودكان هم از مهارت های متعددی برخوردارند و انجام بعضی امور برای آنها دشوار است. فقط به این دلیل كه كودكی به اوتیسم مبتلاست، به این مفهوم نیست كه تمام قابلیت ها و عدم قابلیت های او مانند یك كودك اوتیسمی دیگر است. عشق و پذیرش خانواده، اقوام و دوستان بهترین راه كمك به رشد و شكوفایی استعدادهای این كودك است.
باید توجه داشت كه ارتباط فقط گفتار نیست ، دست و صورت و بدن ابزار ارتباطی مهمی تلقی میشوند. استفاده از اشارات بدنی حین ارتباط با كودك به درك بهتر و جلب توجه آن كمك می كند.
اما باید توجه داشت این اشارات باید بصورت آرام و مشخص باشدكودك مبتلا به اتیسم اغلب پردازش زبانی آهسته تری نسبت به كودكان عادی دارند و اگر با آن ها سریع صحبت كنیم از جانب آن ها شبیه دور تند صدا در ضبط صوت است .
پس باید آرام و واضح صحبت كنیم و از كلام های اضافی خودداری كنیم.در تعاملات با كودك اتیسم باید (( زمان انتظار)) را بیشتر كنیم:
پس از طرح سوال یا هنگامی كه دستورالعمل می دهید اندكی صبر كنید تا زمان لازم برای پردازش در اختیار كودك قرار گیرد. پس از طرح سوال مشتاقانه منتظر بمانید بدان معنا كه به كودك نگاه كنید و بدنبال پاسخ او باشید گویی كه منتظر هستید.