پای دیابتی به هر گونه آسیب و پاتولوژی كه نتیجه مستقیم دیابت و یا عوارض دراز مدت (و یا مزمن) دیابت در پای بیمار است گفته می‌شود. حضور آسیب‌های دیابتی مختلف در پا٬ سندرم پای دیابتی نامیده می شود. اتیولوژی زخم‌های دیابتی شامل موارد بسیاری است. در یك مطالعه، ‎63٪ زخم‌های دیابتی به 3 مورد نوروپاتی حس محیطی، دفرمیتی(تغییرشكل) و تروما نسبت داده شده‌اند كه بیشترین پاتولوژی و آسیب در پای بیمار اتفاق می‌افتد.جدی‌ترین عوارض دیابت بر پاها شامل موارد زیر است:

زخم‌های دیابتی در پا
عفونت‌های دیابتی در پا
استئوآرتروپاتی پاها
عوامل خطر موجود در ایجاد این عارضه كه جزو فاكتورهای پاتوژن(بیماری‌زا) هستند شامل مواردی چون جنس مذكر، فقدان حساسیت محافظتی به سبب نوروپاتی، نارسایی شریانی، تغییر شكل پا و تشكیل كالوس در نتیجه فشارهای مركزی، نوروپاتی و زخم‌های دیابتی اتونومیك كه منجر به كاهش عرق و خشك شدن پوست می‌شود، محدود شدن حركت مفاصل، چاقی، كنترل نكردن گلوكز، پوشش نامناسب پا كه منجر به ترك خوردگی پوست می‌شود، سابقه ابتلا به دیابت بیش از 10 سال، نوروپاتی حسی (این نوروپاتی مانع از انجام مكانیسم‌های دفاع طبیعی بدن می‌شود و بیمار را در معرض آسیب‌های عمده یا آسیب‌های كوچك و یا مكرر قرار می‌دهند در حالی كه بیمار غالباً این آسیب‌ها را حس نمی‌كند)، ادم و سابقه مصرف سیگار می‌شود.