بیماری آسم بیماری شایعی است كه ازهر 10 كودك یك نفر و از هر 20 بزرگسال یك نفر را مبتلا می كند. بسیاری چنین می اندیشند كه آسم بیماری است كه از دوران طفولیت شروع می شود اما ممكن است آسم در هر سنی بروز كند. همچنین ممكن است در سال های نوجوانی بهتر شود و یا كاملا از بین برود، اما نزدیك به 50% كودكان مبتلا به آسم هنوز در بزرگسالی نیز مشكلاتی خواهند داشت.آسم اغلب در خانواده هایی با سابقه مثبت فامیلی رخ می دهد. بیماری آسم می تواند در هر سنی بروز كند.
آسم یك بیماری مسری نیست و چون یك مشكل طبی محسوب می شود ابتلاء به آن شرم و خجالتی برای بیمار ندارد. بسیاری از ورزشكاران المپیك و افراد مشهور مبتلا به بیماری آسم هستند افراد می توانند همزمان با ابتلاء به آسم زندگی موفقی داشته باشند.درمان اصلی تورم مجاری تنفسی با كورتن است، اما چون آسم به درمان طولانی‌مدت نیاز دارد، باید از نوعی كورتن استفاده شود كه اثرات مفید موضعی آن روی برونش‌ها ایجاد شود، اما جذب بدن نشود و عارضه جدی ایجاد نكند.
بنابراین می‌توان گفت سنگ‌بنای درمان آسم تجویز كورتن استنشاقی است كه غالبا حداقل جذب در بدن را دارد و با مقادیر متعارف (اگر زیر نظر پزشك تجویز شود) كمترین عوارض جانبی را دارد.
در عین حال تجویز داروهای طولانی‌اثر گشادكننده برونش به صورت استنشاقی و تركیباتی مثل قرص‌های مونته‌لوكاست، تئوفیلین و كورتن خوراكی با حداقل دوز لازم، گزینه‌های بعدی در بیمارانی هستند كه با دوز كافی كورتن استنشاقی كنترل نمی‌شوند.
به جز در موارد نادر هیچ نیازی به استفاده از واكسن‌های تزریقی حساسیت‌زدایی (واكسن‌های درمان آلرژی) نیست.