جراحی ترمیم لاله گوش بسته به درجه شدت آن معمولاً به اعمال جراحی چند مرحله نیاز دارد. این ناهنجاری ها می توانند به دلیل مادرزادی یا بدخیمی و یا آسیب ها باشد.
در مورد علل مادرزادی می شود گفت كه تقریباً 50% از كودكانی كه با اختلال مادرزادی بدنیا می آیند. برخی از اشكال اختلال در فك را نیز دارند گرچه ممكن است این اختلال در فك غیر قرینگی ناچیزی باشد كه توسط والدین كشف نشود بلكه توسط معاینه پزشك متوجه آن شود. خوشبختانه این اختلال در فك معمولاً با بالغ شدن كودك بهبود می یابد و به هیچ گونه عمل ترمیمی نیاز ندارد. از آنجا كه گوش ها در نمای رُخ به طور كامل دیده نمی شوند؛ عدم تقارن جزئی در شكل گوش ها مشهود نخواهد بود. با این وجود گوش های برجسته یا گوش هایی به شكل فنجان در نمای رُخ دیده می شوند و باید مورد توجه قرار گیرند. نسبت عرض به طول لاله گوش 1/0.6 است. برجسته شدن لبه لاله گوش به میزان 10 ـ 18 میلیمتر از جمجمه ایده آل است و محدوده ایده آل زاویه بیرون زدگی 25 ـ 30 درجه می باشد. محور عمودی گوش در عقب با زاوایه 15 ـ 20 درجه شیب دار می شود. گوش بین دو خط افقی یعنی خط افقی كه از قسمت كنار ابرو در بالا و خط افق كه از محل اتصال پره های بینی با صورت می گذرد، واقع شده است.روش جراحی موجود برای اصلاح اختلال گوش برجسته روشی كاملاً موثر است و معمولاً از طریق تنها یك عمل صورت می گیرد كه همواره نتایج خوبی را به همراه می آورد. در این عمل برشی در سطح پشت لاله گوش داده شده و پوست از غضروف لاله گوش بالا آورده می شود. سپس توسط بخیه هایی غضروف لاله گوش اصلاح و ترمیم می شود.