ایدز یا نشانگان اكتسابی كمبود ایمنی ، نوعی بیماری است كه در دستگاه ایمنی و توسط ویروس نقص ایمنی (HIV) ایجاد میشود.
پژوهشهای ژنتیكی نشان میدهند كه HIV در اصل در اوایل قرن بیستم میلادی در غرب آفریقا جهش یافته و پدید آمده است. ایدز اولین بار در سال 1981 توسط مركز كنترل و پیشگیری بیماری (CDC) شناخته شد، در حالی كه عامل آن (عفونت HIV) در اوایل آن دهه شناخته شده بود.[5] از زمان كشف آن تا سال 2009، ایدز باعث مرگ 30 میلیون نفر شده است.[6] تا سال 2010، حدوداً 34 میلیون نفر به ایدز مبتلا بودهاند.ایدز به عنوان همهگیری جهانی شناخته میشود كه در حال حاضر حوزه شیوع آن بسیار وسیع و در حال گسترش است. ا توجه به این كه راه های انتقال عمدتاً با رفتار انسان مرتبط هستند، آموزش به منظور ترویج رفتارهای ایمن، نقش اساسی دارد. هدف آموزش در این بیماری به طور عمده بر تغییر رفتارهای مخاطره آمیز، كاهش خطر تماس و انتقال، كاهش اضطراب روانی-اجتماعی و كمك به بیماران برای تطابق با مراقبت های مورد نیاز معطوف می باشد. با توجه به وجود خطر بالقوه برای همه ی آحاد جامعه، ضروری است آموزش به صورت فراگیر انجام شود.راه های انتقال HIV شناخته شده و محدود است. این راه ها عبارتند از :تماس جنسی، تماس با خون و ترشحات و انتقال از مادر به كودك. خطر انتقال در این راه ها، با هم یكسان نیست.