زخم معده و اثنی عشر از نظر میزان شیوع در جهان در رتبه ی سی ام و از لحاظ شیوع در ایران در رتبه ی سی و یكم قرار گرفته است. میزان شیوع این بیماری 6تا 15 درصد است.
خونریزی داخلی بدن می‌تواند به دنبال یك آسیب (مثل شكستگی یا جراحت نافذ) رخ دهد، ولی ممكن است به صورت خودبه‌خودی هم اتفاق بیفتد (مثلا خونریزی زخم معده). مهم‌ترین خطر خونریزی داخلی، شوك است. به علاوه، خون می‌تواند در اطراف اعضایی مثل ریه‌ها یا مغز تجمع كند و فشار تخریب‌كننده‌ای بر آن ها اعمال كند.علل خونریزی هر چه كه باشد، از نظر شدت در محدوده ی از «بسیار اندك» تا «بسیار شدید» قرار می گیرد كه یك سوی آن خونریزی‌های خفیف و چند قطره در شبانه‌روز است؛ مثل زخم ساده در معده كه از طریق روده و به همراه مدفوع دفع می‌شود و بیمار خود از آن مطلع نیست تا این كه مدت‌ها بعد به علت كم‌خونی فقر آهن در آزمایشگاه مشخص می‌شود، اما ممكن است همین زخم به علت خونریزی شدید در عرض چند دقیقه جان بیمار را بگیرد.در صورتی كه در یك فرد، نشانه‌های شوك بدون وجود خونریزی آشكار وجود داشته باشد، باید به خونریزی داخلی مشكوك شد.اهی به علت سوانح رانندگی، سقوط از بلندی، اصابت یك جسم سخت به ناحیه سر و ... ، خونریزی خفیفی در فضای داخلی جمجمه (بین استخوان و مغز) رخ می دهد كه با كمی گیجی و عدم تعادل طی چند هفته خوب خواهد شد، ولی گاهی هم همین آسیب ممكن است سبب خونریزی وسیعی در نسج مغز شود و بلافاصله ارتباط سیستم عصبی مركزی با بافت‌های حیاتی دیگر بدن را قطع كند و طی چند دقیقه موجب مرگ بیمار شود.
