فرد مبتلا باید بداند كه آسم، یك بیماری مزمن است و ممكن است در طی زندگی او، به طور متناوب تشدید شود و نیاز به درمان طولانی مدت داشته باشد، ولی خوشبختانه بیماری كاملاً قابل كنترل است.
اه های درمان، بر سه اصل استوار می باشد:
اول اینكه آسم و علت های دیگری كه باعث تشدید آن می شوند، به درستی توسط پزشك تشخیص داده شوند. چه بسا فردی، سال ها با تشخیص آسم تحت درمان قرار می گیرد و بعداً پزشك متوجه می شود كه بیمار داروی نامناسبی مانند پروپروانولول یا ایندرال مصرف می كرده كه این داروها، باعث تشدید بیماری آسم می شوند و یا علت دیگری مانند ریفلاكس معده (ترش كردن غذا) وجود دارد.
مساله بعدی سینوزیت می باشد. بیمار باید حتماً از علایم سینوزیت آگاه باشد و در صورت وجود ترشحات پشت حلق، به پزشك خود گزارش دهد تا پزشك نسبت به درمان آن اقدام كند.
سومین مساله تماس با مواد حساسیت زا می باشد، مثل تماس با پرندگان، ادرار و مدفوع حیوانات، گرده های گل ها و گل كاری.
مسایل غیر ریوی هم می توانند باعث تنگی ریوی و بروز علایمی شبیه آسم شوند مانند نارسایی قلبی. حتی كم خونی می تواند باعث تنگی نفس شود كه باید با علایم آسم افتراق داده شود.
در درمان های غیر دارویی حذف آلرژن ها در مواقع لازم به نفع بیمار می باشد و اگر بیماران بتوانند از محل آلوده به یك محل سالم نقل مكان كنند، بسیار خوب است.
