وجود خون در خلط دفع شده، معمولاً نشانه یك خونریزی خفیف در مسیر تنفسی بین بینی و انتهای ریه است، مثلا یك خون دماغ خفیف باعث چكیدن كمی خون از حفره پشت بینی به داخل ریه شده و با سرفه دفع می شود.
اما خونریزی از جایی دیگر غیر از بینی ممكن است مشكل آفرین باشد، مثلا سرفه های شدید ممكن است رگی را در ریه پاره كند. در عفونت های ویروسی هم خلط خونی زیاد دیده می شود.
برونشیت و بعضی انواع ذات الریه هم می توانند باعث خونریزی ریه شوند.
برونشیت یا التهاب راه‌های تنفسی می‌تواند در اثر عوامل مختلف از میكروب‌ها تا تنفس گازهای مسموم بروز كرده باشد. اما چون واكنش طبیعی بدن به عوامل محرك است، قابل درمان بوده و بر خلاف بیماری‌هایی مانند سل، ذات‌الریه و سرطان سریع تر درمان می‌شود.
لخته های خونی و ورم بافت ریه در اثر بیماری های قلبی نیز ممكن است علت خلط خونی باشند و بدتر از همه، سرطان ریه هم خلط خونی ایجاد می كند.
البته منبع این خون همیشه مسیر تنفسی نیست. ممكن است خونریزی در معده باشد و با سرفه خارج شود.
اگر خون قرمز روشن باشد، خونریزی هنوز ادامه دارد و اگر قرمز تیره، قهوه ای یا مایل به سیاه باشد، خون خشك و یا لخته شده است.
در موارد كم اهمیت، خون به صورت نقاط كوچك قرمز است و در موارد شدید رگه ها یا لكه های خون در خلط یا وجود خون در دهان است.