سطح خارجی پرده تمپان از پوست تشكیل شده . همانند سایر قسمتهای بدن این پوست نیز سلولهای مردۀ اپی تلیالی تولید می كند كه در گوش نرمال این تولیدات دفع می شود. اگر قسمتی از پرده به سمت گوش میانی یا حفرات ماستوئید كشیده شود، این سلولهای مرده دیگر قادر به دفع شدن نبوده و در این فضا مانند یك حجمی از پوست مرده تجمع پیدا می كنند. این تجمع سلولهای مرد بتدریج با فشار خورنده و نیز فعالیت آنزیمی در استخوان تمپورال (استخوانی كه تمام ساختارهای گوش در آن قرار دارد) خوردگی ایجاد می كند. این تجمع سلولهای مرده كه در فضای گوش میانی یا درون استخوان تمپورال ایجاد می شود و بتدریج اندازه اش بزرگتر می گردد، كلستاتوم گوش نامیده می شود.

ﮐﻠﺴﺘﺎﺗﻮم ﻫﺎی گوش ﻣﻌﻤﻮﻻ ” ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ رخ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳﻮراخ ﺣﺎﺷﯿﻪ ای و ﯾﺎ ﯾـﮏ ﺳـﻮراخ آﺗﯿـﮏ در گوش وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و اﭘﯽ ﺗﻠﯿﻮم ﺳﻨﮕﻔﺮﺷﯽ از ﻣﺠﺮای ﺷﻨﻮاﯾﯽ ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﯿﺎﻧﯽ رﺷﺪ ﮐﻨﺪ . وﻗﺘﯽ ﮐﻪ اﭘـﯽ ﺗﻠﯿـﻮم رﺷﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﻘﺎﯾﺎی ﺳﻠﻮﻟﯽ ﮐﺮاﺗﯿﻨﯽ درداﺧﻞ ﮔﻮش ﻣﯿﺎﻧﯽ ﺗﺠﻤـﻊ ﭘﯿـﺪا ﻣﯿﮑﻨـﺪ .

ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ كلستاتوم گوشﺑﻪ داﺧﻞ ﻓﻀﺎی اﭘﯽ ﺗﻤﭙﺎن و آﻧﺘﺮوم ﻣﺎﺳﺘﻮﯾﯿﺪ ﮔﺴﺘﺮش ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ و ﭘﺲ از ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳـﺎل ﺑﺎﻋـﺚ ﺗﺨﺮﯾﺐ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎی ﻣﺠﺎور گوش ﻣﯿﺸﻮ د.