حجت اسلام علی آقابابا با اشاره به سوره مباركه توبه آیه 119 بیان كرد: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ:اى كسانى‌كه ایمان آورده‌اید! از خدا پروا كنید و با راستگویان باشید.»


وی ادامه داد: انسان های صادق در نزد مردم اعتبار دارند و قابل اعتماد هستند و همچنین انسان های دروغگو وجهه خوبی در نزد مردم نخواهند داشت و قابل اعتماد و دارای اعتبار نیستند.


علی آقابابا با اشاره به شعری از نظامی گنجوی عنوان كرد: «راستی آور كه شوی رستگار، راستی از تو ظفر از كردگار» اگر بخواهیم مزه ایمان را بچشیم باید چند كار خیلی ساده انجام دهیم و با ممارست و تمرین از این مراحل عبور كنیم، ازجمله: كسب مال حلال، ترك دروغ، بیرون كردن كینه از دل.


این كارشناس مذهبی با اشاره به روایتی از امام علی علیه اسلام در كتاب شریف اصول كافی جلد دوم ص 340 عنوان كرد: «لاَ یَجِدُ عَبْدٌ طَعْمَ اَلْإِیمَانِ حَتَّى یَتْرُكَ اَلْكَذِبَ هَزْلَهُ وَ جِدَّهُ : هیچ بنده ای مزه ایمان را نچشد، مگر آنگاه كه دروغ چه به شوخی و چه به جدی را ترك كند.» اگر می خواهیم مزه ایمان را بچشیم باید دروغگویی را كنار بگذاریم.


حجت اسلام علی آقابابا تصریح كرد: كسانی كه اهل درغگویی اند اهل نفاق هم هستند، در واقع منافقند، دروغ و نفاق ملازمه یكدیگر هستند. منافقان وقتی می خواهند از كاری فرار كنند به دروغ سوگند می خورند. پیمان شكنی و دروغ روحیه نفاق می آورد و گناه نیز گناه می آورد. اما انسان های صادق و راستگو از نفاق، دروغ، دورنگی به دور هستند و اهل پیمان شكنی نیستند.


علی آقابابا با اشاره به شعری از سعدی خاطرنشان كرد: «یكی را كه عادت بود راستی، خطایی رود در گذارند از او، و گر نامور شد به قول دروغ، دگر راست باور ندارند از او» انسان هایی كه به راستگویی عادت دارند اگر خطایی از آن ها سر بزند می توان آنها را عفو و گذشت كرد، اما انسان هایی به دروغ گفتن نامور هستند و دائما اهل نفاق و دروغگویی هستند، این ها اگر راست هم بگویند، دیگر به آنها اعتمادی نیست.


آقابابا با اشاره به شعری از اوحدی یادآور شد: «راستی كن كه راستان رستند/در جهان راستان قوی دستند، راستگاران بلندنام شوند/ كج‌روان نیم پخته خام شوند»


وی در پایان اضافه كرد: شخصی خدمت امام صادق(ع) عرض كرد: آقا فلانی خیلی نماز می خواند و خیلی روزه می گیرد. امام صادق(ع) فرمودند: لَا تَنْظُرُوا إِلَى طُولِ رُكُوعِ الرَّجُلِ وَ سُجُودِهِ نگاه نكنید كه ركوع و سجود طولانی دارد. فَإِنَّ ذَلِكَ شَیْ‏ءٌ اعْتَادَهُ چه بسا عادت كرده كه ركوع و سجود كند و قرائت قرآنش خوب باشد، این ها دلیل نمی شود كه در گفتار صادق باشد و صدق حدیث داشته باشد.