هدی عربشاهی در گفت و گو با برنامۀ رادیوم رادیو جوان دربارۀ ماشین‌های تك چرخ اظهار داشت: این ماشین‌ها چرخ‌های بزرگی داشته‌اند كه قطر بیرونی آن به دو متر می‌رسیده است. شاسی، موتور، صندلی و فرمان آن داخل چرخ است. امروزه از این ماشین‎ها برای سرگرمی و در سیرك‌ها استفاده می‌شود.

وی ادامه داد: در دهۀ 30 قرن بیستم این ماشین‌ها با قیمت ارزانی به تولید انبوه رسیدند، اما كارخانۀ تولید كنندۀ آن ورشكست شد. یكی از دلایل ورشكستگی این كارخانه بدون محور بودن و حركت نكردن به چپ و راست بوده است. بنابراین رانندگان ایستایی نداشتند و به آن اطمینان نمی‌كردند.

عربشاهی با اشاره به اینكه نام این ماشین چرخ‌موتور بوده است بیان كرد: به زبان ایتالیایی نام این ماشین موتوروتا بوده است. ثبت اختراع اولیه در سال 1960 بوده كه با نیروی محركۀ بدن بوده است. در سال 1930 به آن موتور اضافه می‌شود و به گفتۀ مورخان تاریخ وسیله نقلیه موتوری این ماشین با موتور بخار حركت می‌كرده است. تقریبا می‌توان گفت كه این امر همزمان با اختراع ماشین چهار چرخ بوده و برخلاف خودرو نتیجه ای نداشته است.

وی تعادل نداشتن این ماشین را یكی از دلایل باقی نماندن آن برشمرد و گفت: در سال 1930 این ماشین با بازاریابی به قیمت 5 هزار لیره تولید انبوه شده است، اما به دلیل استقبال نكردن مردم این كارخانه ورشكست می‌شود. آخرین نمونۀ این ماشین در امریكا برنامه اجرا می‌كند و به دلیل بالا بودن سرعت، چرخ موتور از جاده خارج می‌شود و از بین می‌رود.

عربشاهی افزود: مخترع این ماشین با هدف یافتن سرمایه‌گذار در تاریخ 1923 این ماشین را به نمایشگاه بازرگانی میلان می‌آورد و قطر بیرونی چرخ ماشین را كاهش می‌دهد و به 145 سانتی متر می‌رساند. ولی فرمان آن تنها قادر به هدایت كردن مسیر های مستقیم بود و امكان چرخیدن به سمت راست و چپ را نداشت و به همین علت موفقیتی كسب نمی‌كند.

وی در پایان تصریح كرد: چرخ موتور از طرف مطبوعات ایتالیایی و بین المللی بسیار مورد استقبال قرار می‌گیرد و به خودروی یكی از قهرمان‌های داستان‌های مصور ایتالیایی تبدیل می‌شود و تصویر آن روی جلد نشریه‌ای كه این داستان را منتشر می‌كرده است چاپ می‌شود. این ماشین در دنیای فانتزی مورد استقبال قرار می‌گیرد و این تبلیغات به تجاری شدن آن كمك می‌كند، اما متاسفانه به موفقیت تجاری ناامید كننده‌ای می‌رسد.

این برنامۀ رادیویی را سیاوش صفاریان‌پور اجرا می‌كند و تهیه كنندۀ آن شایان بهلولی و سردبیرش احسان مهرجوست و كار روابط عمومی آن را عطیه محسنی انجام می‌دهد.