آیا خرید فلان مدل از تلفن همراه با قیمت سرسام آور و با امكانات بسیار زیاد برای كودكی 8 یا 9 ساله نیاز جامعه ی ماست؟ و چرا به چشم و همچشمیهای كوركورانه گرفتار شدیم؟
آنچه با عنوان فناوری و ابزارهای كارآمد به صورت روزانه و بدون هیچ گونه فیلتر مشخصی وارد جامعه ما میشود، ساخته و پرداختهی جوامع دیگر با رویكردهای فرهنگی متفاوت است. به صورت مشخص ابزارهای امروزه را نمی توان كاملا خنثی فرض كرد. و چون در هر جامعه با مشخصههای فرهنگی خود، ابزار نوینی پدید میآید، اگرچه نمیتوان كاملا این ابزار را مبنی بر فرهنگ آن جامعه فرض كرد، میتوان به همراه آن نوع فرهنگ استفاده از آن را انتقال داد. این ابزار و فناوری در مواردی ممكن است باعث آسیب دیدن جامعهی وارد كننده شود.
در مورد موبایل این مسئله كاملا روشن است كه در نوع جامعه سازی و نگاه كلان اجتماعی جامعه ما، این وسیله مبنی بر نیاز عوام و خواص نیست و صرفا به دلیل رقابتهای درون جامعه خرید و فروش میشود.
هر چه زمان میگذرد سن استفاده از موبایل كاهش مییابد و این در حالی است كه خانوادهها فرهنگ چشم و همچشمی خرید انواع دستگاههای الكترونیكی را به فرزندان انتقال میدهند. از آنجا كه فرهنگ چشم و همچشمی استفاده از گوشی تلفنهمراه گسترده است طیف وسیعی از مشاغل و طبقات اجتماعی را دربرمیگیرد، اما از همه چشمگیرتر شدن این چشم و همچشمی در میان بانوان و كودكان در استفاده و خرید گوشی تلفن همراه است. در این میان نكتهای كه باید به آن توجه كرد این است كه چشم و همچشمی نشانهی نداشتن اعتماد به نفس است كه یكی از ناهنجاریهای رفتاری و روانی اجتماعی است.
در همین خصوص برنامهی «رادیو همراه» امروز با عنوان «چشم و همچشمی یا نیاز در انتخاب گوشی؟» از رادیوجوان پخش میشود. این برنامه كاری است از گروه جوان و دانش كه از شنبه تا پنجشنبه از ساعت 16تا 16:30 بعدازظهر به مدت نیم ساعت از بازار موبایل ایران به صورت زنده از رادیو جوان پخش میشود كه سردبیری آن را حسن صنوبری و تهیهكنندگی آن را سولماز ادیبی بر عهده دارند.