بیشتر ما این تجربه را داشتهایم كه وقتی از خانه بیرون میرویم متوجه میشویم موبایلمان را در خانه جا گذاشتهایم. خیلی بعید است كه از كنار این موضوع خونسرد و آرام بگذریم.
اگر تلفن همراهمان را در خانه جا بگذاریم چه میكنیم. بیشك در وهلهی اول به برگشتن به خانه و برداشتن موبایل فكر میكنیم. اگر هم شرایط بهگونهای باشد كه نتوانیم برگردیم خانه آن روزمان فلج خوهد بود. احساس میكنیم امروز ارتباطمان با دنیا قطع است و اضطراب و نگرانی وجودمان را پر میكند. البته این ناراحتی پر بیراه هم نیست. حتما آن روز مهمترین تلفن دنیا به شما میشود كه اگر موبایلتان را جا نمیگذاشتید زندگیتان عوض میشد! شبیه این اتفاق زمانهایی كه به سفر هم میروید، میفتد. سفرهایی كه به نقاط دورافتاده میروید و پوششدهی آنتن موبایل شما را ناامید میكند و به این نتیجه میرسید كه این چند روز نمیتوانید از موبایلتان استفاده كنید. بیشك در شرایط اینچنینی هم سفر به شما آنطور كه باید خوش نمیآید و روزها و ساعتها را میشمارید تا زمان بازگشت به زندگی آنتندار و اینترنتدار برسد.
اما آیا به این فكر كردهاید كه اگر تلفن همراه ساخته و روانه بازارها نشده بود چه اتفاقی میفتاد؟ آیا راحتتر میشدیم و از این دغدغهها رها بودیم یا بدتر بود؟ و در سالهایی قبلتر كه موبایلی وجود نداشت زندگی چه شكلی بود؟
در همین رابطه برنامهی «رادیو همراه» به «زمانی كه تلفن همراه نبود» از رادیوجوان پرداخت. این برنامه كه كاری است از گروه جوان و دانش كه از شنبه تا پنجشنبه از ساعت 16تا 16:30 بعدازظهر به مدت نیم ساعت از بازار موبایل ایران به صورت زنده از رادیو جوان پخش میشود كه سردبیری آن را مهدی استاداحمد و تهیهكنندگی آن را حامد مرادیان بر عهده دارند.