همانطور كه می‌دانید سال‌هاست كه اختلاف نظر بسیار زیادی بین دو گروه طرفدار خوردن شیر و مخالف خوردن شیر وجود دارد. مخالفان دلایل خود را دارند كه اگر بخواهیم بر آن‌ها دقیق شویم نیاز به بررسی تخصصی دارد. آن‌ها معتقدند معده انسان آنزیم هضم شیر را ندارد، یا اینكه هیچ جانداری بعد از دوران كودكی شیر نمی‌خورد و برخی دیگر نیز معتقدند مصرف شیر باعث آسیب رساندن به محیط زیست و حیواناتی مثل گاو می‌شود تا ما انسان‌ها بیشتر احساس راحتی كنیم.
اما دكتر لادن گیاهی در این باره می‌گوید كه اگر بنا را بر این بگذاریم كه هیچ جانداری بعد از دوران نوزادی یا كودكی شیر نمی‌خورد به جز انسان، پس باید از خیلی از فعالیت‌های دیگر انسان نیز جلوگیری كرد، مثلا هیچ جانداری غذا را نمی‌پزد، یا مثلا هیچ جانداری در دوران نوزادی از شیر جاندار دیگر (شیر خشك) نمی‌خورد. پس با این تفاسیر، این فرضیه كه چون هیچ جانداری بعد از دوران نوزادی شیر نمی‌خورد ما نیز نباید شیر بخوریم اشتباه است.
درباره اینكه آیا آنزیم هضم شیر در معده انسان وجود ندارد نیز باید گفت كه این آنزیم در دوران كودكی در معده انسان وجود دارد، منتهی در برخی از افراد این آنزیم به مرور زمان از بین رفته یا ضعیف می‌شود.
اما واقعا انسان بزرگسال نیازی به خوردن شیر ندارد؟!
اگر بنا به بررسی شیر باشد باید گفت كه شیر یك منبع غذایی كامل است كه یكی از دلایل خوردن آن در كودكی، رشد زودهنگام نوزاد است. شیر منبع غنی كلسیم است؛ شاید بتوانیم به جای آن مواد غذایی دیگری را جایگزین كنیم ولی باید در نظر داشت كه برای جذب مقدار كلسیمی كه از یك لیوان شیر دریافت می‌كنیم باید مقدار خیلی بیشتری از موادهای غذایی دیگر مصرف كنیم.
در آخر باید پرسید آیا واقعا مصرف شیر بدون ضرر است؟!
اصلی‌ترین ضرری كه لبنیات به بدن انسان وارد می‌كند چربی اشباع شده است. شیر پرچرب یا شیر محلی كه مستقیم به دست ما برسد حاوی این چربی است، دیگر لبنیات مثل سرشیر نیز می‌تواند حاوی این چربی باشد. این چربی برای بدن انسان مضر است و در صورت مصرف بی‌رویه می‌تواند عوارضی جدی برای ما در پی داشته باشد.