روح آدمی، در اثر اشتغال به كارهای روزمره (چه تحصیلی، چه اداری و اقتصادی و...) گرفتار خستگی و ملال می شود و نیازمندتجدید نشاط و شادابی می گردد. «تفریح » به معنای ایجاد فرح وسرور و انبساط خاطر و شادابی روح و جان است. با این دیدگاه،خیلی چیزها كه نام تفریحات به خود می گیرد، بیش از آن كه انبساط روحی بیاورد، كسالت و ملالت روح و كدورت خاطر را به دنبال دارد. پس باید به دنبال آن شادابی درونی گشت.
قید«سالم » برای تفریحات، محدوده دیگر برای تفریحات پدیدمی آورد. خود مسافرت، اردو، گشت و گذار در طبیعت، ورزشهای مفیدو سالم، به نوعی مسرت آفرین و شادابی آور است و تعطیلات نوروزی می تواند فرصیت برای این «تجدید قوا» برای درس و كار بیشتر وكار آمدتر باشد.

برای شروع سال تازه رفتن و گشتن در طبیعت یعنی آغاز كردن یك سال پر از انرژی و شادی، به همین علت است كه آغاز هر سال جدید تعطیل است تا همه بتوانند در روزهای اول سال به مكان‌های جدیدی بروند كه آمدن بهار و سبز شدن طبیعت را ببینند. برخی تفریح را در گردش و مسافرت می دانند و برخی تفریح را استراحت مطلق. خلاصه اینكه هر كسی برای خود از تفریح، تعریف خلص خود را دارد.