پدیده آیین از نمایش هیچگاه جدا نبوده است، چرا كه آیین فی النفسه نمایش است، و به اعتباری خاستگاه نمایش، آیین است."عصر من" 1 ابان در خصوص نمایشهای آیینی و سنتی با حضور محمدجعفریان صحبت می كند.
به‌گزارش گروه چندرسانه‌ای رادیوجوان؛ پدیده آیین از نمایش هیچگاه جدا نبوده است، چرا كه آیین فی النفسه نمایش است، و به اعتباری خاستگاه نمایش، آیین است."عصر من" 1 ابان در خصوص نمایشهای آیینی و سنتی با حضور محمدجعفریان صحبت می كند.
در بعضی از روزگاران اگر كسی می گفت «نمایش آیینی» یكی از دو كلمه ای كه بر زبان رانده بود «حشو« به حساب می آمد. در آن هنگام نمایش به غیر از آیین نبود. آنكه اندیشیده بود «نمایش» در واقع به «آیین» اندیشیده بود و اگر می اندیشید «آیین» تصوری از «نمایش» داشت».«دكتر فرهاد ناظر زاده كرمانی» به زبانی دیگر به همین معنا اشاره می كند.
«نمایش های آیینی – سنتی» امری تازه و جدید نیستند. و از آنجایی كه هنر تئاتر در سویه ای از آیین – مناسك مذهبی زاده و پرورده شده است، می توان گفت كه در دوره ای از تاریخ، كه این دو پدیده تئاتر و مذهب یكی بوده اند. تفاوت چندانی میان آیین –مناسك «مذهبی» و آیین – مناسك «نمایشی» وجود نداشته.
اما آنچه امروز در تئاتر عصر معاصر به نام نمایش آیینی اجرا میشود اكثراً به دور از مفهومی مذهبی است و بیشتر جنبه های ظاهری و قرار دادی آیین و مناسك را تقلید می كند و استفاده از این حالت به جهت بكارگیری ترفندی نمایشی است.
انتهای پیام/
