اخبار هر روز از ساعت 6:30 - 8:30 - 13:30 - 18:30 به مدت متغیر

جذابیت‌های ویژه پادكست "روزها در راه"

بنكدار تهرانی: ما در ابتدای هر پادكست بخشی را تحت عنوان دیباچه داریم كه به روایت واقعه تاریخی ویژه‌ای می‌پردازد و در میان آن از صوت و یا صحبت افرادی مثل امام خمینی (ره) و یا روایت درباره گوته استفاده می‌شود كه جذابیت كار را افزایش می‌دهد.

1402/11/02
|
11:34
|

محمدحسین بنكدار تهرانی (تولیدكننده پادكست روزها در راه) در برنامه پادكسترهای جوان و در رابطه با این مجموعه پادكست بیان كرد: اولین دستاورد این مجموعه پادكست روزها در راه است كه از آذر 1399 تا كنون بیش از 54 قسمت منتشر شده است. این گروه تا‌كنون بیش از 14 هزار دقیقه برنامه را ساخته و در مجموع بیش از 3.5 میلیون دانلود داشته است. این گروه از نظر میزان تولید، رتبه نخست را در بازار پادكست فارسی دارد. آنچه كه دست‌مایه اصلی این پادكست محسوب می‌شود؛ كتاب "روزها در راه" یا همان یادداشت‌های روزانه شاهنامه شناس، حقوق‌دان و ادیب ایرانی، شاهرخ مسكوب است. یادداشت‌های مسكوب از آذر سال 1387 آغاز می‌شود و تا ابتدای سال 1376 ادامه پیدا می‌كند كه به دسته‌های مختلف تقسیم شده است؛ مثلاً ایام ورود امام راحل (ره) به ایران و حضور و مشاهده عینی مسكوب از این ایام را به تصویر كشیده است كه به جرئت می‌توان این روایت را منحصر به فرد و فوق العاده نامید.

وی ادامه داد: آشنایی من با شاهرخ مسكوب به "شاهنامه فردوسی" برمی‌گردد نه "روزها در راه". اوایل دهه هفتاد، دبیرستانی كه بودم شاهنامه را با بیان مسكوب دوست ‌داشتم، البته اكنون تمایلم به رویكردهایی است كه عمق پژوهشی بیشتری دارد مثل خالقی مطلق یا سجاد آیدنلو و مهرداد بهار و مهری به‌فر و... تا زمانی كه "روزها در راه" منتشر شد. یكی از دلایلی كه مسكوب مرا جذب می‌كرد آن بود كه به برخی دلبستگی‌های من علاقه داشت؛ مانند تاریخ بیهقی.

تولیدكننده پادكست "روزها در راه" همچنین گفت: شاید تفاوت او در ثبت و ضبط این خواست بوده. مسكوب همه‌جا این شهادت میدانی را می‌داده كه این جریان را "آقا" پیش برده. مسكوب در این كتاب یكی از مردم است و خودش را در این موقعیت قرار داده است. نه اینكه نفی كنیم هویت روشنفكری او را و زبان‌دانی و اهتمامش به زبان فارسی و ملیت و شناخت جهان جدید و اساطیر و آثار كهن را اما بیش از آنكه وجوه دیگر شخصیتش غلبه داشته باشد، نویسندگی و عطشی كه به نوشتن دارد او را متفاوت كرده است. مسكوب یك گزارش سر صحنه نوشته است.

محمدحسین بنكدار تهرانی ضمن تأكید بر جذابیت‌های خاص پادكست "روزها در راه" اظهار كرد: ما در ابتدای هر پادكست بخشی را تحت عنوان دیباچه داریم كه به روایت واقعه تاریخی ویژه‌ای می‌پردازد و در میان آن از صوت و یا صحبت افرادی مثل امام خمینی (ره) و یا روایت درباره گوته استفاده می‌شود كه جذابیت كار را افزایش می‌دهد. به بیان دیگر؛ ما تلاش كردیم به جای آنكه خودمان این حرف‌ها را از زبان خودمان بزنیم، از صداها استفاده كنیم. از صدای طالقانی، شریعتی، از شعر سایه و دیگران كه البته در كنار انتخاب‌های ویژه انواع موسیقی برای پادكست "روزها در راه" این مجموعه را در حیطه خود منحصر به فرد كرده است كه این مهم بر عهده آقای علی صمدپور است و منحصراً برای این پادكست موسیقی نیز ساخته‌اند.

وی در ادامه و با اشاره به روند تولید پادكست "روزها در راه" افزود: ما دفتری را برای تولید محتوای این پادكست در نظر گرفته‌ایم و تمام فعالیت‌های اعضای گروه در آن دفتر انجام می‌شود كه شاهد ضبط صدا به صورت ساده انجام شود اما روند تدوین كار توسط افراد حرفه‌ای به صورت دقیق و فشرده در زمانی طولانی انجام می‌گیرد تا جایی كه امروزه این مجموعه از پادكست؛ بیش از 17 هزار مخاطب پایدار دارد.

تولیدكننده پادكست "روزها در راه" ضمن اشاره به قشر مخاطبان پادكست "روزها در راه" گفت: بر اساس آمار به دست آمده؛ عمده مخاطبان ما 17 تا 33 سال هستند و خوشبختانه بازخوردهای بسیار مطلوب و انگیزه زایی نیز برای ما داشته‌اند كه زمینه عزم راسخ ما را در ادامه این مسیر فراهم ساخته است.
محمدحسین بنكدار تهرانی در راستای چرایی گرایش به تولید محتوای پادكست عنوان كرد: یكی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین دلایل كه خود من را ترغیب كرد برای ساخت پادكست؛ عدم نیاز به مجوز و بروكراسی‌های اداری بود كه در كنار راه‌اندازی كار با كمترین امكانات، زمینه ورود بنده را به این عرصه ایجاد كرد.

تولیدكننده پادكست "روزها در راه" در پایان سخنان خود گفت: به هیچ وجه نخواستیم متن را به زبان گفتار تبدیل كنیم. دغدغه نسلی را داشتیم كه به لحاظ سن از واقعه انقلاب دور است. ما معمولاً در تاریخ و ثبت و مكتوب كردنش قوی نیستیم. از طرفی باید با رسانه و به زبان این نسل حرف خودمان را می‌زدیم. ما مخالفان‌مان را هم به شنیدن این كار دعوت می‌كنیم. دعوت می‌‌كنیم كه همه بشنوند مردم چه می‌خواستند. خواست مردم را نمی‌شود نادیده گرفت؛ چه مخالفان وضع موجود و چه هواخواهان.

دسترسی سریع
خبر