سعید افروز، دارنده مدال دو و میدانی پارالمپیك، در گفتوگو با برنامه خط آزاد درباره كسب عناوین قهرمانی با وجود معلولیتش گفت.
سعید افروز، دارنده مدال دو و میدانی پارالمپیك، در گفتوگو با برنامه خط آزاد درباره دریافت عناوین مختلف قهرمانی و مدالهای متعدد گفت: «متولد 1370 در شهرستان جیرفت، روستای آبشور هستم.
از سال 1397 ورزش حرفهای خود را از دانشگاه شهید باهنر كرمان شروع كردم و در آنجا تست ورزشی دادم و توانستم رتبه اول را كسب كنم.
از اینجا ورزش حرفهای من شروع شد و توانستم در سالهای 1397 و 1398 رتبه اول كشوری را كسب كنم.
بعد از آن در انتخابی مسابقات المپیك توكیو هم رتبه اول را كسب كردم و انتخابی تیم ملی را گرفتم.
بعد از آن خودمان را برای مسابقات امارات آماده میكردیم كه شیوع كرونا باعث توقف آن شد و نتوانستیم به آن اعزام شویم و یك سال به تعویق افتاد.»
عنوان قهرمانی جهان چگونه بدست آمد؟
وی درباره اینكه در المپیك توكیو توانست ركورد جهانی را جابهجا كند، گفت: «كرونا باعث شد تمرینات ما سبكتر شود اما امید داشتیم كه این مسابقات برگزار شود.
در مسابقات جایزه بزرگ امارات سال 1399 (2021) توانستم ركورد دوم جهان یا همان مدال نقره را كسب كنم كه همین موضوع انگیزهای برای مسابقات آینده من و منسجمتر شدن تمریناتم شد.
تمركزم را روی مسابقات پارالمپیك گذاشتم و توانستم ركورد جهان كه 8 سال دست شركتكننده كلمبیایی بود، را بدست بیاورم.
قبل از آن كسی نتوانسته بود ركورد بیش از 40 متر را بزند و من با ركورد 40 متر و 5 سانت، ركورد خود را ثبت كردم.
همچنین سطح مسابقات بالا بود و توانستم در سه پرتاب ابتدایی هم ركورد جهان را بشكنم. من در تمرینات همراه مربیام ركورد دیگر رقیبان را آنالیز كرده بودیم و با خیال راحت به مسابقات رفتم.»
وی در پایان معتقد بود در سه سالی كه ورزش حرفهای را آغاز كرده، از فرصتهای پیشرو نهایت استفاده را برده است و با توجه به معلولیت مادرزاد در پای خود، توانست عنوان قهرمان جهان را بدست بیاورد و معلولیت محدودیت ایجاد نكرد.