حمیدرضا طاهرنیا متخصص بیهوشی درباره سلامتی نیروهای دریایی ناوگروه 86 بیان كرد: به طور كلی تمام افرادی كه بخواهند سفر طولانی دریانوردی داشته باشند، قبل از اعزام به سفر دریا؛ باید پایش سلامت بشوند.

وی اضافه كرد: یك سری روندی در شركت كشتیرانی، نفت كش و نیروی دریایی خودمان وجود دارد كه این روند به صورت پایش های دوره ای و همچنین قبل از انجام مأموریت ها طی می شود كه فرد به پزشك مراجعه می كند، آزمایش های خاص، معاینه كامل صورت می گیرد. اگر مورد خاص و مشكوك باشد؛ در این زمینه مجدد بررسی ها تخصصی و فوق تخصصی می شوند. و افراد بعد از گذراندن تمام این مراحل پایش، اگر مورد خاصی نداشته باشند برای سفر دریانوردی انتخاب می‌شوند.

سرپرست تیم پزشكی ناوگروه 86 عنوان كرد: در مورد كشتی های جنگی و مخصوصا این سفر خاص كه طولانی نیز بود و تقریبا به مدت 8 ماه طول كشید، تدابیر خیلی تخصصی تر بود. همچنین سعی شد حتی كوچترین موردی در افراد مشاهده شود، از سفر حذف شوند. معمولا افرادی انتخاب شدند كه از نظر سلامتی هیچگونه سابقه و مورد خاصی قبل از ورود به اعزام به سفر نداشتند.

سرپرست تیم پزشكی ناوگروه 86 درباره این سفر طولانی اذعان داشت: سفر طولانی بود و از اقیانوس آرام عبور می كردیم كه قاعدتا در آنجا نه كشوری وجود دارد و نه شرایطی كه بخواهیم خدای ناكرده مریض را در موارد خاص منتقل كنیم؛ مجبور شدیم در این مورد خاص، یك تیم پزشكی كاملی را نیز همراه با این افراد بفرستیم كه اگر موردی پیش آمد، آنجا بتوانیم پاسخگو باشیم و مشكل را حل كنیم.

حمیدرضا طاهرنیا متخصص بیهوشی خاطرنشان كرد: در مورد كشتی های تجاری به این شكل است كه اگر مورد خاصی پیش آمد؛ علیرغم همه این پایش ها، اتفاقی مثل عمل آپاندیس رخ دهد و احتمالش وجود داشت كه در دریا اتفاق بیافتد. این ها مجبور می شوند به جهت اینكه پزشك ندارند و فقط یك فرد كار آزموده حضور دارد كه مسائل امور پزشكی اورژانس را صرفا بلد است و در اولین كشور با اولین جایی كه می توانند، پهلو می گیرند تا مریض را منتقل كنند و كار درمانی مریض را انجام دهند.

حمیدرضا طاهرنیا سرپرست تیم پزشكی ناوگروه 86 یادآور شد: در این سفر 8 ماهه یك كارشناس روانشناسی، همراه تیم پزشكی خود داشتیم كه در فواصل مشخصی كل پرسنل ناو را از فرمانده گرفته تا تمامی افراد ناو را پایش سلامت می كرد. موارد حاد یا موارد خاصی كه مشكوك بود را به سرپرست تیم پزشكی كه خود بنده بودم، اطلاع می داد با توجه به تشخیصی كه می دادیم اگر واقعا نیاز به اورژانس داشت، اقدام می كردیم.

وی در پایان اضافه كرد: حتی اگر نیاز بود فرد را برگردانیم كارهایش را انجام می دادیم، در غیر این صورت با اقدامات درمانی خاصی كه صورت می گرفت، سعی می كردیم كه مشكل را حل كنیم. در این سفر طولانی امكان فوت، تولد فرزند یا بیماری فرزند یا اتفاقات ناگوار دیگری وجود داشت كه به كمك همین روانشناس ما این مشكلات را مدیریت می كردیم.