به گزارش گروه چندرسانه ای رادیو جوان؛ چهاردهم تیر ماه به پیشنهاد انجمن قلم ایران و تصویب شورای فرهنگ عمومی ،به عنوان روز قلم در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران ثبت شده است. قلم، زبان عقل و معرفت و احساس انسان ها و بیان كننده اندیشه و شخصیت صاحب آن است. بی شك هویت، چیستی و قلمرو قلم بسیار گسترده تر از آن است كه در بیان بگنجد.

توجه به قلم در سرزمین ما پیشینه‌ای دیرینه دارد. سده‌ها پیش در ایران باستان، تیرگان (سیزدهم تیرماه) یكی از مهم‌ترین جشن‌های ایران باستان بوده كه آیین‌های مخصوصی داشته و یكی از آن‌ها پاسداشت قلم بوده است. یكی از دلایلی كه برای این جشن ذكر شده، این است كه در این روز، هوشنگ، پادشاه پیشدادی ایران، نویسندگان و كاتبان را به رسمیت شناخت و آنان را گرامی داشت، مردم جشن گرفتند و آن جشن به یاد ارجمندی قلم بر جای ماند. دلیل دیگری هم كه برای این جشن ثبت شده، این است كه به نوشته‌ی ابوریحان بیرونی، سیزدهم تیرماه، روز ستاره‌ی تیر یا عطارد است و چون عطارد، كاتب ستارگان است، می‌توان سیزدهم تیرماه را روز نویسنده نامید.سوگند خداوند در قرآن به نام قلم، گویاترین شاهد بر شرافت و قداست آن است.

با سیری در زندگی پیامبراسلام(ص) و امامان( علیهم السلام) می توان توجه و اهتمام عملی به نوشتن را از متن سیره آنان دریافت. این قدرشناسی به حدی بود كه گاه موجب آزادی اسیران كفار می گشت. در صدر اسلام، پس از پایان برخی جنگ ها، پیامبر دستور می فرمود اسیرانی كه به ده نفر از مسلمانان خواندن و نوشتن بیاموزند، آزاد شوند. این عمل در جامعه محروم از تمدن آن دوره، زیباترین و مؤثرترین پیام برای ارج نهادن به جایگاه قلم و علم بوده و هست. پس از انقلاب نیز نویسندگان و شاعران، سیزدهم تیرماه را به عنوان روز قلم و نویسنده پیشنهاد دادند، تا این‌كه چهاردهم تیرماه از جانب انجمن قلم به عنوان روز قلم نام‌گذاری شد.

ارزش و كرامت قلم بسیار بالاتر از آن است كه برای بزرگداشت آن و صاحبانش به اختصاص دادن روزی در تقویم به آن بسنده كنیم. این ساده ترین حركت برای تجلیل از مقام قلم و ارباب قلم است. نماد روز قلم برای تجلیل ازنویسندگان وآثارآنان فقط یك تلنگر است. در این روز با گرامی داشت یاد و خاطره اهالی قلم و تجلیل از آثار ایشان، برآنیم تا گوشه ای از زحمات طاقت فرسای آنان را قدردان باشیم.
چهاردهم تیر ماه ،روز قلم، و روز نورانیت علوم الهی مبارك باد.

انتهای پیام/