حضرت فاطمه زهرا (س) در روز بیستم جمادی الثانی، در سال پنجم بعثت در مكه مكرمه دیده به جهان گشود. هنگامی كه حضرت فاطمه زهرا به دنیا آمد، پیامبر اكرم‏ (ص) سرشار شادى و سرور گشت. رسول اكرم‏ (ص) مى‏‌دانست كه فرزندان ونسل او فقط از نسل فاطمه زهرا (س) است، و آن یگانه بانو تنها حامل نور اوست، و به این علت او را «امّ ابیها» مى‏ خواند و درباره‌ی او مى‏‌فرمود: «فاطمه پاره تن من است، آنچه او را ناراحت كند مرا نیز مى‏ آزارد».

خداوند دربرابرسرزنش‌های دشمنان اسلام به پیامبر اكرم‏ (ص) «كوثر» یعنى فاطمه زهرا (س) را اعطا كرد، و در وصف او سوره‏‌اى نازل فرمود. آرى این سوره كوثر بود كه حتى اگر آن را خیر كثیر تفسیر كنیم باز بر وجود مقدس و مطهر فاطمه زهرا (س) منطبق است، زیرا یازده امام از نسل و ذریه پاك پیامبر اكرم (ص) و حضرت على (ع) همه از فرزندان فاطمه زهرا (س) هستند و این خیر كثیر، و این كوثر، و این ذریه طیبه و پاك و مطهر تا قیام قیامت ادامه
دارد.

سیره‌ی رفتار حضرت زهرا (س) با فرزندان خود نیز سرمشقی مناسب برای تربیت صحیح فرزندان است. حضرت زهرا (س) به فرزندان احترام می‌گذاشتند و آنها را با احترام خطاب می‌كردند و همیشه سعی در آموزش و تربیت دینی و اخلاقی آنها داشتند. ساده زیستی و پرهیز از تجمل از نكات بارز زندگی حضرت زهرا (س) است. همچنین مهریه‌ی كم، جهیزیه‌ی مختصر، اكتفا به غذای اندك، استفاده از حداقل امكانات برای زندگی از خصوصیات آشكار سیده زنان عالم است.

حضرت زهرا (س) بر اثر شدت ضربات و لطماتی كه به او با هجوم به خانه‌اش و وقایع پس از آن وارد گشته بود، در بستر بیماری افتاد و سرانجام به شهادت رسید.

فرا رسیدن شهادت صدیقه كبرى، حضرت فاطمه زهرا (س)، یگانه بانویی كه در عرش الهی محبوب ملائكه مقرب است را به تمامى شیفتگان و دوستداران خاتم پیامبران و اهل بیت پاك و مطهر آن حضرت تسلیت می‌گوییم.