امام سجاد (ع) در روز پنجم شعبان سال 38 هجرى قمرى دیده به جهان گشود. امام زین العابدین (ع) مانند سایر امامان معصوم (ع) جامع كمالات انسانى و فضایل اخلاقى بود. آن حضرت، به مقامى از تعبد و تقرب به درگاه الهى نایل شده بود كه ایشان را زینت پرستش كنندگان لقب دادند.
حضرت امام سجاد (ع) نمادی از كمالات و ارزش‌های انسانی، زینت بندگان پاك سیرت و پیام آور كربلا بود. آن امام همام در حادثه‌ی كربلا چون كوهی استوار در برابر همه‌ی توفان‌های بلا و دشواری‌ها ایستادگی كرد و هدایتگری‌های خویش را در عصر خفقان در قالب دعا و مناجات با خدا به امت اسلامی ارزانی داشت و توانست در سایه‌سار دانش خود، بزرگان و اندیشمندانی گران‌قدر را در دامان خود بپروراند.
امام سجاد (ع) چنان جلال و شكوهی داشت كه حتی دشمنان آن حضرت نیز در برابر هیبت ایشان سر تعظیم فرود می‌آوردند.
درباره‌ی تاریخ شهادت امام زین العابدین (ع)، گرچه همه‌ی مورخان و سیره نگاران، اتفاق دارند نسبت به این كه در ماه محرم واقع شده است، ولى در روز وقوع آن، میان آنان اتفاقى نیست. البته مورخان دو تاریخ راثبت كرده‌اند. آن دو تاریخ، روز دوازدهم محرم و نیز 25 محرم سال 95 قمرى است. علت شهادت امام زین العابدین (ع)، بنا به روایت اكثر مورخان مسمومیت بر اثر زهرى بود كه به دستور ولید بن عبدالملك به آن حضرت نوشاندند و امام زین العابدین (ع)، بر اثر آن مسمومیت به شهادت رسید.

شهادت حضرت امام سجاد (ع)، پاسدار «وحى نبوى» و «خط علوى» و «شورحسینى»، را تسلیت می‌گوییم.