تاسوعا، روز نهم ماه محرم است. آخرین روزی است كه آقا اباعبدالله الحسین (ع)، و یاران با وفایش شبانگاه آن را با دعا و نیایش سپری كردند. این روز به شب عاشورا پیوند خورده است. عاشورایی كه با وجود گذشت سال‌ها همچنان برای مسلمانان جهان داغی تازه است. شیعیان این روز را منتسب به عباس بن علی (ع) نیز می‌دانند، و این روز را بسان روز عاشورا گرامی می‌دارند و در آن به سوگواری می‌پردازند.
در روز تاسوعا ابن سعد با شعار «ای لشگرهای خدا سوار شوید و به بهشت بشارت دهید» لشگر خود را به سمت اصحاب امام حسین (ع) روانه كرد. حضرت سید الشهدا (ع)، حضرت عباس (ع) را با بیست نفر به سوی آنها فرستاد تا بپرسند خبر چیست. آنها خبر از جنگ دادند. حضرت عباس (ع) برای كسب تكلیف نزد امام حسین (ع) برگشت و در این مدت بقیه‌ی گروه آن حضرت لشگر دشمن را موعظه مى‏‌كردند. امام حسین (ع) از ایشان مهلتى خواست و فرمود: «امشب را صبر كنند و نبرد را به فردا موكول كنند كه امشب قدرى نماز و دعا و استغفار كنم، زیرا خدا مى‏‌داند كه من نماز و تلاوت قرآن و كثرت دعا و استغفار را دوست مى‌‏دارم.»
امام سجاد علیه السلام فرمودند: «من در آن وقت مریض بودم، با آن حال نزدیك شدم و شنیدم كه پدرم به اصحاب خود گفت:
«ثنا مى‏‌كنم خداوند خود را به نیكوتر ثناها، و حمد مى‏‌كنم او را بر سختی و آسانی، اى پروردگار من، سپاس مى‏‌گزارم تو را بر این كه ما را به تشریف نبوّت تكریم فرمودى، و قرآن را تعلیم ما نمودى، و ما را در دین دانا كردى، و ما را گوش شنوا و دیده‌ی بینا و دل دانا عطا كردى، پس ما را از شكرگزاران خود قرار ده.»
به دستور حضرت امام حسین (ع) در آن شب خیمه‌‏هاى حرم را متصل به یكدیگر برپا كردند، و بر دور آن‏ها خندقى حفر كردند و از هیزم پر كردند كه جنگ از یك طرف باشد و حضرت على اكبر (ع) را با سى سوار و بیست پیاده فرستاد تا چند مشك آب آوردند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود كه: «از این آب بیاشامید، وضو بسازید و غسل كنید و جامه‏‌هاى خود را بشویید كه كفن‌هاى شما خواهد بود.» و آنان تمام آن شب را به عبادت و دعا و تلاوت و تضرع و مناجات به سر آوردند.
همه‌ی این رخدادها نشان می‌دهد كه روز تاسوعا و شبی كه بعد از آن آمد مقدمه‌ای برای روز شهادت بود. در تاسوعا روشن شد كه سرنوشت همه‌ی مردان شهادت است و آنها هم به میل خود آن افتخار را پذیرفتند و سید الشهدا (ع) و اصحاب سعادتمند ایشان فضای خیمه گاه را به نور قرآن و استغفار و مناجات روشن كردند و با آمادگی كامل صبحگاه فردا پا به نبرد گذاشتند.
قدر مسلم تاسوعا صحنه وقوع حماسه جاویدی است كه وجدان انسان‌های آگاه، صلابت آسمانی‌اش را ستایش می‌كند و در برابر قداست و عظمت آن سر تعظیم فرود می‌آورد. نام آنانی كه در معراج كربلا تن به خاك سپردند و به افلاك پركشیدند، بعد از گذر قرن‌ها هم چنان بر تارك تاریخ می‌درخشد.
تاسوعای حسینی (ع) را بر عاشقان و شیفتگان آقا اباعبدالله الحسین (ع)، تسلیت می‌گوییم.