چند هفته پس از وقایع كودتای 28 مرداد، اعلام شد كه روابط ایران و بریتانیا (كه در زمان نخست وزیری مصدق قطع شده بود) از سر گرفته خواهد شد و ریچارد نیكسون نایب ریاست جمهوری وقت آمریكا برای دیدار رسمی به ایران خواهد آمد. این موضوع بهانه لازم برای اعتراضات را فراهم كرد و در 14 آذر به سفارش نهضت مقاومت ملی، دانشجویان فعال به سخنرانی در كلاس ها پرداختند و ناآرامی تمامی محوطه دانشگاه تهران را فرا گرفت. دولت وقت برای پیشگیری از هرگونه اقدام بعدی تصمیم به سركوب اعتراضات گرفت. سربازان و نیروهای ویژه ارتشی پس از هجوم به دانشگاه، به كلاس های درس حمله كرده و صدها دانشجو را بازداشت و زخمی نمودند. نیروهای امنیتی در دانشكده فنی، اقدام به شلیك تیر كردند كه موجب مرگ سه دانشجوی این دانشكده به نام های احمد قندچی، آذر (مهدی) شریعت‌رضوی و مصطفی بزرگ‌نیا شد. فردای آن روز نیكسون به ایران آمد و دكترای افتخاری در رشته حقوق را در دانشگاه تهران كه در اشغال مشهود نیروهای نظامی بود، دریافت كرد.

وقایع آذر 1332، نمایانگر واكنش دولت كودتا به فعالیت های دانشجویی بود و به دنبال آن سركوب نظام‌مند تمامی اشكال دیگر مخالفت ها، روی داد.
16 آذر، توسط كنفدراسیون دانشجویان ایرانی خارج از كشور كه مركز اجتماع و مباحثه مخالفان حكومت پهلوی در خارج از ایران بود، روز دانشجو نامیده شد.