پگاه روز سوم شعبان از سال سوم هجرت یكی از درخشانترین و زیباترین سحرگاهان است .دراین روزفرخنده امام حسین (ع) ، دومین ثمره پیوند آسمانی حضرت امام علی (ع) وحضرت فاطمه زهرا(س) در سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه دیده به جهان گشود.

آن حضرت، هفت ساله بود كه جدّش، رسول خدا (ص)از دنیا رفت. پس از آن، سی سال در كنار پدرش زندگی كرد. پس از حضور ده ساله در كنار برادر بزرگوار خود و به دنبال شهادت آن حضرت، به مدت ده سال امامت امت اسلامی را عهده دار شد و سرانجام در محرم سال 61 هجری در سرزمین كربلا به شهادت رسید.
امام حسین (ع) فرمود: من بر رسول خدا وارد شدم. حضرت فرمود: «آفرین بر تو ای اباعبداللّه! ای زینت آسمان ها و زمین.» شخصی كه آنجا حضور داشت، عرض كرد: یارسول اللّه! چگونه كسی جز شما می تواند زینت آسمان ها و زمین باشد؟ پیامبر فرمود: «سوگند به آن كسی كه مرا نبّی به حق مبعوث كرد، مقام حسین بن علی علیه السلام در آسمان، والاتر از مقام او در زمین است.

به درستی كه بر عرش الهی نوشته شده است: حسین علیه السلام ، چراغ هدایت و كشتی نجات است".
امام حسین(ع)، بزرگ ترین پاسدار دین و شرف و آزادگی است و چه زیبا فرزند بزرگوارش، امام خمینی (ره) روز میلاد بزرگ ترین حماسه ساز تاریخ بشریت را «روز پاسدار» نامید.
میلاد حسین و سوم شعبان است
خورشید ولایت از افق تابان است


سالروز ولادت حضرت سید الشهداء ابى عبدالله (ع) وروزپاسدار برهمه دوستداران خاندان گرامى پیامبر(ص) خجسته و مبارك باد.


انتهای پیام/