نهم ربیع الاول، نه تنها نخستین روز امامت امام عصر (عج) است، بلكه آغاز دوره ای حیاتی و مهم در تاریخ شیعه نیز به شمار می آید. هشتم ربیع الاول سال 260 هـ.ق، امام حسن عسكری (ع) پس از این كه نماز صبح را خواندند، بر اثر زهری كه معتمد عباسی به ایشان خورانده بود، به شهادت رسید. این حادثه در شرایطی روی داد كه امام حسن عسكری (ع) افزون بر این كه مانند پدران خود زمینه را برای غیبت آماده كرده بود، شب پیش از شهادتشان، دور از چشم مأموران خلیفه، نامه های بسیاری مبنی برولایت امام زمان (عج) به شهرهای شیعه نشین فرستادند.
حكومت عباسی از مدت ها پیش بر اساس سخن حضرت رسول اكرم (ص) و امامان معصوم (ع) مبنی بر این كه مهدی فرزند امام حسن عسكری (ع) است، امام یازدهم را زیر نظر داشت و مراقب بود تا فرزندی از ایشان باقی نماند، ولی امام یازدهم با پنهان نگه داشتن خبر ولادت فرزندش این نقشه را باطل كرده بود. پس از شهادت امام (ع) كم كم خبر فرزندی به نام مهدی (عج) پخش شد و تلاش چند باره خلیفه عباسی برای یافتن امام مهدی (عج) به نتیجه نرسید.
مسأله خلافت و امامت در اسلام بر اساس شایستگی افراد بوده و سن و سال هیچ تأثیری نداشته است. پیامبر اكرم( ص) در سال سوم هجرت بعد از دعوت خویشان خود به اسلام، حضرت امام علی (ع) را كه نوجوان بود به خلافت و وصایت منصوب كرد؛
بر این اساس روز هشتم ربیع الاول سال 265 هجری قمری، امامت حضرت مهدی(عج) آغاز گردید؛ گفتنی است كه ولادت امام زمان(عج) در روز جمعه بوده و همچنین آغاز امامت آنحضرت و نیز بنا بر نقلی كه از نظر شیعه بسیار مشهور است، ظهور امام هم در روز جمعه خواهد بود.
پیامبر اكرم(ص) ظهور حضرت مهدی(عج) را در روایات گوناگونی خبر داده است و این احادیث را نه تنها راویان و محدثان شیعه نقل كرده اند بلكه محدثان بزرگِ اهل سنت نیز در كتاب های خویش آورده اند.

ای منتظران گنج نهان می آید
آرامش جان عاشقان می آید
بر بام سحر طلایه داران ظهور
گفتند كه صاحب الزمان می آید
عید امامت و ولایت مولایمان ، حضرت مهدی صاحب الزمان (عج) خجسته و مبارك باد.