دكتر مجید نوائیان كارشناس محیط زیست بیان كرد: افزایش موش، گربه، سگ به این علت است كه مردم باقی مانده غذاهای خودشان را در محیط زیست قرار می دهند و حیوانات شهری به راحتی به غذا دست پیدا می كنند و با این كار به چرخه طبیعت آسیب وارد می كنیم.

این كارشناس محیط زیست عنوان كرد: وجود روباه ها در سطح شهر؛ نیز می‌تواند نكته مثبت و نیز منفی داشته باشد. مثبت از این جهت كه روباه ها كه بزرگ می شوند، می توانند بعضی از این حیوانات جونده بزرگ، مانند؛ موش صحرایی بزرگ را شكار كنند و بخورند. همچنین باعث می شود كه جمعیت این دسته از موجودات كم شود.

وی ادامه داد: اما آن چیزی كه باعث نگرانی می شود، انتشار بیماری دام به حیات وحش است؛ لذا روباه نمونه حیات وحش است و اثر مخرب تری نسبت به افزایش سگ ها ‌و گربه ها دارد.

نوائیان كارشناس محیط زیست تصریح كرد: وقتی كه در مجاورت حیوانات شهری و دام قرار می گیرد كه میزان بیماری زایش و عوامل بیماری كننده اش بیشتر است و زمانی كه در انتشار آلودگی، انواع بیماری ها، انگل ها، میكروب ها از دام به حیات وحش و نیز حیات وحش به حیات وحش منتقل می شود، آن چیزی می شود كه مثلا؛ شیوع طاعون نشخواركنندگان در پارك های ملی ما اتفاق میافتد.

مجید نوائیان كارشناس محیط زیست در پایان اشاره كرد: بهتر است بدانیم كه مضرات افزایش جمعیت روباه از فواید حضورش نیز بیشتر است. تمامی روباه ها كه در شهر و حیات وحش وجود دارند، در بدنشان كك وجود دارد و روباه را نوازش یا لمس نكنید، امكان اینكه كك ها به بدن بچه ها منتقل شود بسیار زیاد و خطرناك است.