حكیم ابوالقاسم فردوسی از شعرای بزرگ قرن چهارم هجری، در طوس به دنیا آمد. پدرش از دهقانان طوس بود كه ثروت و موقعیت بسیار خوبی داشت. فردوسی از همان زمان كه به كسب علم و دانش می پرداخت به خواندن داستان هم علاقمند شد و همین علاقه باعث شد تا به نوشتن شاهنامه ترغیب شود. او سال ها وقت صرف جمع آوری داستان های شاهنامه كرد و سی سال طول كشید تا این داستان ها را به نظم در آورد. جناب فردوسی در بازگرداندن زبان فارسی نقش بزرگی داشت .او هویت زبان راستین فارسی را به مردم معرفی كرد و شأن این زبان گرانقدر را به مردم دیارش یادآور شد. شاهنامه نه تنها بزرگ ترین و پرمایه ترین مجموعه شعر به جا مانده از عهد سامانی و غزنوی است بلكه مهم ترین سند عظمت زبان فارسی و بارزترین جلوۀ شكوه و رونق فرهنگ و تمدن ایران باستان است. شاهنامه گنجینه واژگان و ادبیات فارسی است.