اول اردیبهشت ماه روز بزرگداشت سعدی شاعر پارسی گو و استاد سخن است .
روزی برای تأمل هرچه كوتاه و گذرا بر احوال این چهره ماندگار ادبیات ایران و جهان و شناخت بیشتر افكار و اندیشه های ناب او كه همواره بر تارك ادبیات درخشیده و می درخشد.
مشرف الدین مصلح بن عبدالله شیرازی متخلص به سعدی شاعر و نویسندهٔ بزرگ قرن هفتم هجری قمری است. . وی احتمالاً بین سالهای 600 تا 615 هجری قمری زاده شده است. در جوانی به مدرسهٔ نظامیهٔ بغداد رفت و به تحصیل ادب و تفسیر و فقه و كلام و حكمت پرداخت. سپس به شام و مراكش و حبشه و حجاز سفر كرد وی در سال 655 سعدی‌نامه یا بوستان را به نظم درآورد و در سال بعد (656) گلستان را تألیف كرد. علاوه بر اینها قصاید، غزلیات، قطعات، ترجیع بند، رباعیات و مقالات و قصاید عربی نیز دارد كه همه را در كلیات وی جمع كرده‌اند. وی بین سالهای 690 تا 694 هجری در شیراز درگذشت و در همانجا به خاك سپرده شد.
آثار ارزشمند به جای مانده از این استاد سخن حاوی حرف های عمیق، دردمندانه و برآمده از حكمت انسانی و الهی اوست.
بزرگداشت شاعرهمیشه جاوید سعدی شیرازی خجسته باد.