ابوالحسن موسی بن جعفر (ع) امام هفتم از ائمه اثنی عشر (ع) و نهمین معصوم از چهارده معصوم (ع) است. تولد آن حضرت در ابواء (محلی میان مكه و مدینه) به روز یكشنبه هفتم صفر سال 128 یا 129 ق واقع شد. به جهت كثرت زهد و عبادتش معروف به العبالصالح بود و به جهت علم و فرو خوردن خشم و صبر بر مشقات و الام زمانه مشهور به (الكاظم) گردید.
آن حضرت به كنیه‌های ابوابراهیم و ابوعلی نیز معروف بوده‌است. مادر آن حضرت حمیده كنیزی از اهل مغرب یا اندلس(اسپانیا) بوده‌است و نام پدر حمیده را صاعد مغربی (بربری) گفته‌اند. برادران دیگر امام از این بانو اسحاق و محمد دیباج بوده‌اند.
امام موسی كاظم(ع) هنوز كودك بود كه فقهای مشهور مثل ابو حنیفه از او مسئله می‌پرسیدند و كسب علم می‌كردند. بعد از رحلت پدر بزرگوارش امام صادق(ع) در بیست سالگی به امامت رسید و 35 سال رهبری و ولایت شیعیان را بر عهده داشت.
بیست و پنجم رجب سالروز شهادت امام موسی كاظم(علیه السلام)، امام هفتم شیعیان جهان در سال 183 هجری است.