حضرت امام علی(ع) در روز جمعه سیزدهم رجب سال سی ام پس از عام الفیل در كعبه به دنیا آمد. هیچ كس قبل از او و بعد از او، در این خانه خدا متولد نشده است و این نشانگر موهبت و احترام و توجه خاص خداوند به وجود
آن حضرت و بیانگر مقام بسیارشا مخ اوست. مادر حضرت امام علی(ع) بانو فاطمه بنت اسد خدا پرست بود و با دین حنیف ابراهیم زندگى می كرد و پیوسته بدرگاه خدا مناجات كرده و تقاضا می نمود كه وضع این حمل را بر او آسان گرداند. ایشان همواره خود را مستغرق در نور الهى می دید و گوئى از ملكوت اعلى بوى الهام شده بود كه این طفل با سایر موالید فرق بسیار دارد. بانو فاطمه بنت اسد هنگام وضع حمل وارد كعبه شد و دیوار به هم پیوست. فاطمه تا سه روز در شریفترین مكان مهمان خدا بود و نوزاد خویش را سه روز پس از سیزدهم رجب سال سی ام عام الفیل، به دنیا آورد. سپس از همان شكاف دیوار كه دوباره گشوده شده بود بیرون آمد و گفت: "پیامی از غیب شنیدم كه نامش را "علی" بگذار.

حضرت علی(ع) درسراسرعمرگرانمایه شان یارویاورپیامبراسلام (ص) وپشتیبان دین مبین اسلام بود.
امام علی(ع) هم اندیشه ای عمیق و دور رس داشت و هم عواطفی رقیق و مملوازانسانیت ، كمال جسم و كمال روح را توأم داشت. شب، هنگام عبادت، از ماسوی می برید و روز، در متن اجتماع فعالیت می كرد.
روزها، چشم انسان ها، مواسات و ازخودگذشتگی های او را می دید و گوش هایشان، اندرزها و گفتارهای حكیمانه اش را می شنید و شب، چشم ستارگان، اشك های عابدانه اش را می دید و گوش آسمان، مناجات های عاشقانه اش را می شنید.

سالروز میلاد مسعود حضرت امام علی (ع)، روز پدرنامگذاری شده است. واین روزبزرگ سرآغازایام البیض وروزهای پربركت اعتكاف است.
میلاد مظهر علم و عزت و عدالت و سخاوت و شجاعت، حضرت امام علی (ع)، وایام پربركت اعتكاف وروزپدر خجسته و مبارك باد.