حضرت امام ابوالحسن، علی النقی الهادی(علیه السلام) ، ملقب به «امام هادی (ع)» ، دهمین پیشوای شیعیان ، در 15 ذی الحجه سال 212 هجری قمری ، در اطراف مدینه منوره در محلی به نام " صریا " دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارشان حضرت امام جواد (ع) و مادرشان بانوی گرامی سمانه مغربیه است كه بانویی بافضیلت و باتقوا بود.
امام هادی(ع) در سن 6 یا 8 سالگی ، یعنی در سال 220 هجری، پس از شهادت پدر ارجمندشان حضرت امام جواد(ع) به امامت رسیدند. مدت 33 ساله امامت حضرت هادی الائمه (ع) با خلافت معتصم، واثق، منتصر، مستعین، معتز و متوكل عباسی معاصر بود.
آن حضرت و فرزند گرامی ایشان امام حسن عسكری (علیهما السلام) به "عسكریین" شهرت یافتند ، زیرا خلفای بنی عباس ، ایشان را از سال 233 به سامرا (عسكر) برده و تا آخر عمر پربركتشان در آنجا تحت نظر قرار دادند.حضرت امام هادی (ع) به القاب دیگری مانند «نقی»، «عالم»، «فقیه»، «امین» و «طیب»، شهرت داشت و كنیه مبارك ایشان نیز «ابوالحسن» است.
امام علی‌النقی الهادی علیه السلام در سال 220 ه.ق به امامت رسیدند. در این زمان ایشان در مدینه بودند و در آنجا به مدت 13 سال وظایف امامت خود را انجام می‌دادند؛ مردم از این سرچشمه حیات معنوی و علمی و فكری سیراب می‌شدند و ایشان نیز به همه امور شیعیان رسیدگی می‌كردند.
از مهمترین فعالیت‌های امام هادی (ع) این بود كه به مردم از راه‌های گوناگون آگاهی می دادند و منصب امامت و مقام علمی خود را در طی سخنان خویش و در مناظرات و پرسش و پاسخ‌های علمی، آشكار و عدم مشروعیت حكومت بنی عباس را تبیین می‌كردند.
حضرت امام هادی (ع) ، سرانجام در سوم ماه رجب سال 254 هجری قمری و در سن 42 سالگی، توسط متوكل عباسی به شهادت رسید و مرقد شریف ایشان هم در جوار مرقد فرزند بزرگوارشان حضرت امام حسن عسكری(ع) در شهر سامراء است.
یكم فروردین مصادف با سوم رجب سالروزشهادت دهمین گنجینه‏ ی ارزشمند كرامت، طلایه‏ دار پاكى و هدایت، امام هادی (ع) را به عاشقان حضرتش تسلیت می گوییم.

انتهای پیام/