حضرت امام حسن عسكرى (ع) در سال 232 هجرى قمرى و در روز هشتم ماه ربیع الثانى در شهر مدینه به دنیا آمد، پدر آن حضرت امام بزرگوار حضرت هادى (ع) ، ومادرش گرامی اش حدیثه بود. نام امام حسن عسكرى (ع) حسن وكنیه آن بزرگوار ابو محمّد واز القاب ایشان زكى و عسكرى است.
آنچه از صفات بزرگ وفضائل كه لازمه امامت است در آن حضرت جمع بود، یعنى: در علم، وزهد، كامل بودن در عقل وخرد، عصمت، شجاعت، كرم وبزرگوارى از تمام مردم زمان خود برتر بود. حضرت امام هادى (ع) یعنى پدر بزرگوارشان امامت آن حضرت راتصریح فرمودند.
آن حضرت در میان مردم وبزرگان وحتّى افراد مخالف از احترام خاصى برخوردار بود، به حدّى كه حتى ناخواسته به آن حضرت احترام مى گذاشتند.
امام حسن عسگری (ع) در همه صفات پسندیده انسانی و اخلاق و فضایل درحد كمال بوده است. آن امام والا مقام در عصر خویش بزرگوارترین، عابدترین، بردبارترین و محترم ترین افراد به شمار می رفته و دارای اندیشه بلند، زبانی گویا و پرجاذبه و برخوردار از اخلاق نیك بوده اند. امام یازدهم شیعیان با مردم بسیار مهربان، و نسبت به ضعیفان و افراد تهی دست بسیار بخشنده بودند. او سالار قبیله ایثار، پیشوای مستضعفانِ خاك و مسجود فرشتگان افلاك بود.
یكی از مهم‌ترین كارهای امام حسن عسكری (ع) مانند پدر و اجداد پاكشان، تربیت شاگرد و حفظ فقه تشیع و اندیشه ناب اسلام در برابر دشمنان و مخالفان بود.
ایشان با اینكه در شرایط سخت سیاسی به سر می‌بردند و مدت امامتشان شش سال و مدت عمرشان 28 سال بیشتر نبود، تا آخرین حد امكان با گردآوری شاگردان پدر و اجدادشان و تربیت شاگردهای جدید و مطرح كردن بحث‌ها و مناظرات شفاهی و كتبی به تشكیل مجمع علمی عمق و وسیع پرداختند و خط فكری تشیع را از گزند حوادث و برخوردها حفظ نمودند و با پاسخ به شبهه‌ها و سوالات گوناگون از حریم دانشگاه جدشان، امام جعفر صادق (ع) محافظت كردند.
امام حسن عسگری (ع) سرچشمه ایمان و جلوه ای از نور الهی بود. در سیمای تابناكش نور عشق و ایمان خانه داشت و در رازونیاز شبانه اش با پروردگار خلوص و پاكی موج می زد.
تو آمدی و كوچه های مدینه را باران شكوفه پوشاند
آمدی و آینه ها، به پابوسی ات، آب های جهان را به انعكاس برخاستند.
آمدی، تو یازدهمین چراغ پرفروغ ولایت باشی.
میلاد یازدهمین حجت خداوند، پیام آور آیینه و روشنی، حضرت امام حسن عسكرى (ع) بردوستداران اهل بیت (ع) مبارك باد.